Yaşanabilir temiz ve adil bir dünyadır özlemim, umudum. İnsan hakları, çevre ve hak temelli gazetecilik yapmadaki temel gayem nedir biliyor musunuz? Daha doğrusu ne istiyorum biliyor musunuz? Bilen biliyor, bilmeyene de birkaç satırla anlatayım. Evvela insanlar birbirini sevsin, üzmesin, haksızlık yapmasın. İnsanlar korkmasın, gelecek kaygısı yaşamasın. Herkes düşüncesini özgürce ifade etsin. Eşit olsun herkes, kimse kimseye baskı yapmasın. İnsan onuruna leke sürülmesin. Aslında benim ne istediğimi tam olarak Azerbaycanlı Yazar Resul Rıza "Ben isterim ki" şiiri ile yıllar önce özetlemiş. Ben isterim ki Bulutlar ağlasın Çocuklar ağlamasın. Hiçbiri öksüzlük Yetimlik duymasın. Ben isterim ki Konuşsun her çiçek Kendi dilince Silahların Kesilsin sesi. Ben isterim ki soğuğa, karanlığa kapansın kapılar, Gözler kapanmasın, Sözler kapanmasın. Ben isterim ki, Yangınlar sönsün, Umutlar sönmesin. Erişsin her meyve kendi çağında. Yüreklere acı söz değmesin. Ben isterim ki, eğilsin dallar bereketten. İnsanoğlu başını eğmesin utançtan ya da güçsüzlükten. Ben isterim ki gözyaşı gibi aksın pınarlar berrak, duru toprağın üzerinde. Pınar gibi akmasın gözyaşı yeryüzünün hiçbir yerinde. Ben isterim ki Her şey eğilsin insanın önünde insan insana tutsak olmasın. Ben isterim ki sevinç, mutluluk bol olsun. Yürekten yüreğe, ülkeden ülkeye açık yol olsun...