İnanın her gün her gün bu sorunu yazacak olursam yeridir. Çünkü şehrimizin en önemli ve hayati sorunlarından biridir uyuşturucu. Büyük bir tehdit ve hemen hemen her ailenin korkulu rüyası. Gerçeği yazıyoruz, çiziyoruz ama ne kadar bu dikkate alınıp gereği yapılıyor inan bilmiyoruz. Neden, diyecekseniz. Geçen hafta bu sorunun muhatabı olan kurumlardan birinin en başındaki bir yetkili ile ayaküstü yaptığımız görüşmeye bakılırsa, yazılarımızda bizzat isimlerini verdiğimiz kurum yetkililerinin bile yazılan çizilenlerden haberleri yokmuş. Sohbetimizde yetkiliye “geçen hafta uyuşturucu ile ilgili yazımda size de atıfta bulunmuştum” dedim. Yetkili ne dese iyi? “Benim niye bu yazılardan haberim olmuyor” Şaşırdım doğrusu. Hani okunmayan bir gazete olsa ve 30 yıllık basın camiasının içinde olan biri olmasam belki bilinmiyor, okunmuyoruz diyecektim. Ama o da değil. En çok okunan gazetelerden birinde ve internet ortamında yazısı en çok tıklananlardan biriyim. Ama halen bu şehri yönetenler, onları ilgilendiren konuda bile yazılarımı okumuyorsa bu onların sorunudur. Biz bildiğimiz gerçekleri sorumluluğumuz gereği ve tarihe not düşme adına yazmakla mesulüz. Kim okumuş okumamış tabiki bizim için önemlidir ama sorunumuz değildir. Bana o kadar çok sorun geliyor ki bazen köşeme taşımak yerine arzuhalcilik yapıyor ve yazıyı ilgili yerlere gönderiyoruz. Her gün farklı bir uyuşturucu bir hikâyesi dinliyoruz. Yıkılan aileler, Evi terk eden evlatlar… Çocuklarını uyuşturucu pençesinden kurtarmaya çalışan anne babalar. Hayatı kararmış gençler. Gerçi son zamanlarda uyuşturucu ile mücadele noktasında ciddi operasyonlar yapılıyor. Emniyet Müdürlüğü verilerine göre bir yılda 2 ton uyuşturucu ele geçirilmiş. 100 Kişi uyuşturucu suçundan içeri atılmış. Elbette ciddi rakamlar bunlar. Hız kesmeden mücadele devam etmelidir. Bu bataklığın kurutulması için ne yapılması gerekiyorsa yapılmalıdır. Öncelikle uyuşturucu üretimi ve satışının önüne geçilmelidir. Vatandaş da bu konuda bildiklerini kolluk kuvvetleri ile paylaşmalıdır. Ama buna rağmen uyuşturucu ile mücadelede anlatılan ciddi manada eksiklikler var ve Batman’ın en önemli sorunu halen uyuşturucudur. Geçen hafta bu konuda iki ailenin dramını dinledim. Baba, çocuğunu mahkeme kararı ile zorla tedaviye göndermiş. Çocuğu İstanbul’da tedavi oluyor şimdi. “Ama uyuşturucu tacirleri halen genç bedenleri zehirlemek için cirit atıyor” diyordu. Başka bir baba, dedektif gibi evladını takip ediyor “ama ne yapsam etsem bir şekilde el altında çocuğuma uyuşturucu satıyorlar” diyor. Vatandaşa, sivil toplum örgütlerine de uyuşturucu ile mücadelede çok büyük sorumluluk düşüyor. Bu batağı kurutmak için herkes kendi çapında mücadele etmeli. 2020 yılı, Batman için uyuşturucu ile mücadele yılı olmalıdır. Bu büyük belayı söküp atmalıyız şehrimizden. Bu noktada biz basın mensuplarına, sorunu gündemde tutup, uyuşturucunun yarattığı tahribatları kamuoyu ile paylaşmak düşüyor. Bunu da Batman Sonsöz Gazetesi olarak görevimizi en iyi şekilde yapmaya devam edeceğiz.