Aşk yürekte bir imge
Gök ile yer uyum halinde
Batman bir güzel şehir
Hasankeyf Mezopotamya da bir simge
Yüreği nakış nakış işlerse aşk
El alır çırak
Dokur minareyi göklere arkadaş
Haset düştü mü gönle
Ne aşk kalır ne ustalık
Ne dost kalır ne yaranlık
Sanat zarafetten olmaz ırak
Ne usta geri kalır nede çırak
Yıkılsa da yüreklerde aşk
Yükselir parmak uçlarında taşlardan bir hayat
Sultan Süleyman da işlenirken ustalık
Er rızk çırağın yüreğinde ustalık
Dicle akar delişmen yüreğiyle
Özgürlüğe hayran Batmanlıların gözünde
Aşk selam verir Dicle’ye
Mezopotamya’nın özgür çocuğuna
Bulutlar yürür Er rızkın üstünde
Taşlar hayat bulmuştur
Bir sanatçının nefesinde
Hayret makamındadır usta gönlü yaralı
Haset öyle bir yangın ki
Gözlerden başlar, ta yakar yüreği
Sultan Süleyman başı eğik El Rızkın yükselen minaresinin yanında
Usta ve çırak, gözlerde şimşekler çakar
Aşk ölmüşse haset yakar
Çırak bir sırdır ustanın gözünde
2 kapılı bir handır Er Rızk
Hayret makamıdır hayat gibi
Hasankeyf’in semalarında Dicle’nin yanaklarında
Yani Mezopotamya da
Ve usta el alan çırağının karşısında
Bir eldir
Tevazuyu öldürünce gurur
Hayat gözlerde biten bir film olur
Ve usta bırakır kendisini
Çırağının gözlerinde yükselen sanatta
Ah Hasankeyf ah
Yarım kaldı aşka ihanet minare
Şimdi sende mi elveda diyeceksin
Binlerce yıl taşıdığın aşkın tarihine…
Seyit Ahmet Uzun
Şair/Yazar