Eylül ayının gelmesiyle Şanlıurfa'da kadın, erkek, çocuk herkesin katkıda bulunarak sabahın erken saatlerinde topladıkları "Azezi, Çiloreş, Tahannebi, Hatunparmağı, Oğlan Karası" çeşidi üzümler, traktörlerle şıra alanına taşınıyor. Burada yıkanan üzümler, çuvallara doldurulduktan sonra taş havuzlarda yöreye özgü beyaz toprakla birlikte geleneksel yöntemlerle eziliyor. Bu şekilde elde edilen ve süzülen üzüm suyu, büyük bakır kazanlarda ve bağlarda toplanan asma odunu ateşinde kadınlar tarafından saatlerce kaynatılıyor. Çeşitli işlemlerden geçirilen şıra, kaynatılıp pekmez haline getirildikten sonra soğumaya bırakılıyor. Şıra, soğutulduktan sonra un ve mısır nişastası katılarak elde edilen bulamaç, kepçeler yardımıyla bezler üzerine çeşitli kalınlıklarda yayılarak güneşte kurumaya bırakılıyor. Günlerce güneşin altında bekletilerek pestile dönüşen ürünler, yırtılmaması için dikkatli bir şekilde bezlerden ayrılarak serin bir ortama alınıyor. Sucuk ise ceviz ve fıstıkların ince bir ipe dizilerek pekmeze batırılıp kurutulmasıyla elde ediliyor (AA)
