Şair ve gazeteci olan Ahmed Arif, 21 Nisan 1927’de Diyarbakır’da dünyaya gelir. Gerçek adı Ahmed Önal’dır. Ankara üniversitesi felsefe bölümünden mezun olur.
Öğrencilik yıllarından beri şiirler yazan şair, Türk edebiyatının önemli şairlerinden biridir. Hayatta iken yayımladığı tek kitabı olan “Hasretinden Prangalar Eskittim”, Türkiye'nin en çok basılan şiir kitaplarındandır. Şiirlerini samimi bir anlatımla, sıra dışı imgelerle, serbest ölçüyle yazan ünlü şair, 2 Haziran 1991’de, Ankara’ da vefat eder.
“Hasretinden Prangalar Eskittim” adlı kitap, 1968 yılında yayımlanır.
Toplumcu-gerçekçi çizgide şiirler yazan şair; halk edebiyatı, ağıt, türkü, masal ve dengbejlerden beslenmiştir. Kitapta yer alan şiirlerin birçoğu şarkı olarak bestelenmiştir.
Sol düşünceye mensup olduğu bilinen şairin bu eseri sol hareketin edebi başyapıtlarından biri olarak kabul edilir. Kitap, özellikle bu harekete mensup gençler arasında büyük bir ilgi görür. Kitaptaki şiirler ezberlenir, bestelenir, duvarlara yazılır.
Ahmed Arif şiirleri, Türkiye tarihindeki siyasi-sosyal olaylara ve toplumun duygu dünyasına dair izler barındırır. Aynı zamanda dikkatleri, toplumdaki değişim ve dönüşüme çeker. Aslında şiirlerdeki yansımalar, yaşanılan dönemin de gerçeklikleridir.
Kitaptaki temalar arasında aşk, özgürlük ve umut önemli bir yer tutar. Verdiği mesajlarla dönemin toplumsal ve siyasal yapısını eleştirir.
Yaşamı mücadele ile geçen ve cezaevi sürecini de yaşayan şair, sevdasını hep içinde taşımış ve dizelerine de işlemiştir. Lirizm dolu dizeleriyle kendi iç dünyasındaki derin duyguları ve hayalleri yansıtmıştır. Bu sayede okurun kalbine dokunmuş ve onlara duygusal anlar yaşatmıştır.
Şair kullandığı dil ve anlatım ile dil konusundaki yetkinliğini göstermektedir.
Dünya genelindeki edebiyat severlerin de dikkatini çeken “Hasretinden Prangalar Eskittim” şiir kitabı, Kürtçe, Almanca, Fransızca, İsveççe, Çekçe, Felemenkçe dillerine çevrilir.
Böylece birçok şair ve yazara ilham kaynağı olan kitap, hem yurtiçi hem de yurtdışında büyük bir okur kitlesine ulaşır.
Severek okuduğum bu nadide eseri edebiyat meraklılarına ve şiir severlere tavsiye ederim.
Ahmet Arif’ten “aşk” dolu, anlamlı bir bölümle yazımı noktalıyorum.
“Maviye
Maviye çalar gözlerin,
Yangın mavisine
Rüzgarda asi,
Körsem,
Senden gayrısına yoksam,
Bozuksam,
Can benim, düş benim,
Ellere nesi?
Hadi gel,
Ay karanlık… ”
Keyifli okumalar…
