AYAKKABI OYUNUNA VAR MISIN,YOK MUSUN?

27-07-2018

Umutlarım eski ayakkabılarda..Gel seninle de oynayalım bu oyunu ayakkabı oyunu oynamak ister misin?

Keyfin mi yok,hiçbir ama hiçbirsey iyi gitmiyor mu,parasız mısın,dağ kadarborcun mu var,sevgilin mi terk etti, kedin mi kaçtı,yalnız mısın, yaşlanacak bir omuz bile olmadan tek başına ağlıyor musun,derdin çok dermanın mı yok,neden ben,neden ben mi diyorsun,

umudun mu kalmadı,annen baban sana kol kanat mı germiyor VE sıkıntılar sıkıntılar bitmek bilmeyen sıkıntıların mı var???

Öyleyse derin bir nefes al,şükret ve gel bu tarafa seninle ayakkabı oyunu oynayalım;zira umutlarım eski ayakkabılarda....3 çift ayakkabı...Hepsi de 41 numara hepsi de  tepside... Henüz yaşım 41 ben hâlâ oyunlar oynamadayim kimsenin bilmediği sadece benim bildiğim ve benim bulduğum bir de köpeğin Boni'nin bildiği ayakkabı oyunu söyle bana sen bilir misin bu oyunu?Bilmediğin için neden umutlarım ayakkabılarda dediğimi de anlamazsın,bilmezsin;ama istersen seninle de oynarız sevgilim ayakkabı oyununu,mutlu olursun ve anlarsın neden umutlarım ayakkabılarda.

3 tane ay-ak kabul/ayakkabım var 3'ü de 41 numara 3'ü de eski başkalarından giyilmiş 2.el ayakkabı..Hatıralarla, sevgilerle,kucaklaşmalarla,hayal kırıntılarıyla dolu eski ayakkabılar.Her ayakkabının bir sahibi ve bir de yaşanmışlıkları var elbet.Herkes yeni,gıcır gıcır ayakkabılara sevinirken ve heyecanlanırken bayramlarda giymek için ben başkalarının anılarını,sevdalarını yaşatmak için ikinci el ayakkabılara rahmetim ve dahi rağbetim.Kimbilir belki de küçüklüğümden kalma hastalığım, Gizlavitten kalma bir fakirlik şarkısıydı ya da en kalitesinden bir Mekap tutkunluğuydu bir duman yüceliğinde benimkisi.Herkes üzülürken eski ayyakkabı-sona ya da  jiletle yırtarken ayakkabısını yenisini alınsın diye,ben eskilere nur yağdıdan yıldızlarla mutluluk şarkılarındayım.Rengarenk papuçlarım var artık,kırmızı mavi ve siyah.Keşke bir ayakkabım daha olsaydı o da sarı olsaydı..Sonra dünyanın dört bir yanından Afrika'dan,Avrupa'dan,Ortadoğu'dan Amerika'dan,Antartika'dan,Asya'dan ikinci el ayakkabılar toplamaya başlarız, bu ayakkabılardan ayakkabı koleksiyonları oluşturur hatta aramızda kalsın müze bile açmayı düşünüyoruz.Düşünsenize ayakkabı müzesi.ne oyunlar oynanırdı orda.Sokaklardan,tezgahlardan, çöplüklerden,ormanlık alanlardan her yerden;her yaştan,her numaradan ayakkabılar.Hışşttt kimse duymasın, aramızda kalsın bir de yardımcı Boni var, köpeğim.Ben çalmayı hem beceremediğim için hem de bana günah olduğu için Boni komşulardan ayakkabılar çalar çalar getiririr sonra Boni'yle bunları dizer, ayakkabı oyununu oynarız ve mutlu oluruz bu ayakkabılarla.En mutsuz en zor anımızda bile mutluluğa el pençe divan dururuz;çünkü eski bile olsa delik bile olsa ayakkabılarımız ayaklarımız vardı onunla dost olacak ve bizi sevdiklerimize koşturabilecek,hayallerimize ulaştıracak. Mutluluk oyunumuz şöyleydi,kendi kendime bulduğum ve Boni'yle  oynadığımız.insanlar ve hayvanlar(Eziyet edilmiş,öldürülmüş hayvanlar)hatta ağaçlar(boğazlanmış katledilmiş ağaçlar) hayal ederiz  Boni'yle.Onlara teker teker ayakkabılar giydiririz.Benim 3  eski ayakkabım var bugün.Çok mutluyum ayakkabı oyunu oynayacam dostum Boni'yle ayakkabım 41 numara ve ben 41 yaşında.Şimdi bir de bunlara ikinci el  elbiseler ısırabilirsem/uydurabilirsem ve sen beni

her gördüğünde beğensen...sana gelmeden saçlarımı da tarasam...Adları,renkleri,ırkları cinsiyetleri,coğrafyaları farklı farklıydı ve  hepsi de birer 41 numara ayakkabı giyiyorlardı bir zamanlar  oysa şimdi ayakkabıların hepsi boş ve hüzünlü kaldı boynu bükük mahzun bakışlarla...Bayramlar da giyilmeyecekler, hiçbir sevgiliye gidilmeyecek,hiçbir anneye koşulmayacak, hiçbir eylemde eylem adımlarıyla koşulmayacak,hiçbir dağda yürünmeyecek hiçbir babayla yürürken özgürlüğe yorulmayacak ayakkabılar..

Güzel insanlar hayal ederiz bir gün ansızın çekip giden Deniz,Yusuf,David,Alex,Yasin,Milan,Beritan,Eren,Bacca,Özgecan,Ebisu,Hüseyin,Ali,İsmail,Berkin,Kubilay,Leyla,Aissa,Vera,Eylül,Ayten,Viktorio,Abraham, Ceylan,Dino,Uğur,Bernardino,Jasmin, vs.vs.bir sürü insancıklarımız olurdu sonra o güzel ayakkabıları o güzel insanlara giydiririz...

Herkesin bir çift ayağı bir çift ayakkabısı ve gideceği sevgilisi, annesi,babası,kardeşi ve sonrasında bir sürü sevdiği olurdu ben mutlu olurdum, boni mutlu olurdu ve insanlar,ağaçlar,hayvanlar tüm doğa mutlu olurdu...

Ayakkabı oyunumuz işte bu...Bir de altı delik ayakkabılarımız olurdu öksüzlüğe durup 4 ayak üstüne mahsun mahsun yıldızlara gülümseyen...

ve insanlık onuru için direnen altı delık ayakkabılar....

SİZİN DÜŞÜNCELERİNİZ?