Batman’ın 90’lı yılları acımasız sert ve güvensizdi.
Aslında Batmanda o yılları yaşamış herkes ağır bir depresyon ve bunalım geçiriyordu.
Protesto amaçlı iş yeri kapamaları neredeyse bir gelenek halindeydi. Bir sabah bir kalkıyorsunuz hayat durmuş, bu anlar Batman esnafının en talihsiz zamanları idi.
90’lı yıllarda Batman için çok acı yıllardı.
İş yok, yatırım yok, TPAO bir çok kişiyi emekli etmiş ve Batman esnafı da duran bu işçi çarkından kötü etkilemişti.
Zira, Batman’da 6-7 bine yakın işçi vardı ve alınan siyasi bir kararla bir sabah herkes kendini listede emekli bulmuştu. Bazı işçilerin yaşı 45 bile değildi. Emekli edilenler ise olayları bahane ederek başka şehirlere göç edip, yatırımlarını başka şehirlerde yaptılar. Bu durumdan esnafı da etkiledi, dolayısıyla Batmanlılarda etkinlendi.
90 yıllar acı içinde geçerken, 2000 binli yıllar Batman için milat oldu.
Namı diyar milenyum yılı...
Bu kötü günlere bir perde çekildi ve Batman yeniden kendini toparlamaya başladı.
İlk adımı belediye attı ve Diyarbakır caddesini genişletildi yeni bulvarlar yapıldı, yeni yolar açıldı, yeni imarlar verildi...
Batman adeta kabuğunu kırıyor, Batman üstündeki ölü toprağı atıyordu.
Rahmetli Salih Gök o zamanki vizyon çalışmalarının başında belediye başkanıydı. kendisini rahmetle anıyoruz.
Rahmetli Salih Gök sonrasında Hüseyin Kalkan şehri ileri götürmek için çok çalıştı. Sosyal ve kültürel anlamda çok işler başardı sayın Kalkan. Sanat sokağı, Kine em parkı, vizyon projeler ile Batman’ın büyümesine ve modernleşmesinde önemli rol oynadı.
Batman yeniden inşa ediliyordu adeta. Yeni semtler ortaya çıkıyordu, bunların bir tanesi ve en büyüğü Gültepe mahallesi idi.
Batman yerleşik düzenden apartman düzenine geçiyordu artık, bu daha başlangıçtır Batman için; ardından organize sanayi, toptancılar sitesi ve bir sürü dernek ve kooperatifler.
Ama bu keyifli gelişme çok uzun sürmedi; siyasi krizler çıkmazlar anlaşmazlıklar tekrar Batmana geri dönmüştü. Yürüyüş protestoların ardı arkası kesilmiyor, Batman’ın iki yakası bir araya gelmiyordu. Bir türlü, esnaf halk tedirgindi.
Batman benim memleketim.
Petrolofisi Batman'dan taşındı, Tüpraş özeleştirirdi, BOTAŞ müdürlüğü taşındı, TPAO küçülmeye gitti.
Batman her şeye rağmen direnmeye devam ediyordu, giden gider kalan kalır mantığı ile yoluna devam etmeye çalışan Batman aradan geçen 10 yıl sonra kobani protestosu ile yeniden kendini başka bir boyutta bulacaktı.
Önce masum bir tencere tava ışık protestosu ardından geniş katılımlı bir protestoya sahne olacaktı. Batman resmen büyük bir yangın yerine döndü. 4 gün Batman adeta kâbusu yaşadı, hayat durmuştu. olaylar büyüdükçe büyüdü çevre ilerde de sıçradı ve ne yazık ki masumca başlayan bir protestonun sonu çok ağır ve acı olmuştu.
Batman benim memleketim.
Petrolün bulunmasıyla 1956 yılında ilçe olan ve 1990 yılında il olan ve şimdi Türkiye’nin 35. Büyük şehri olan Batman çok acılar çekti. Bu acıların geride kalmasını umut edip, 80 yıllarda ki gibi hızlı büyümesini ve gelişmesini temenni ediyorum.
Çünkü
Batman benim memleketim.
