Evet, soru açık ve net
Ben pek ihtimal vermiyorum.
Ne konuda değişecek miyiz?
Anlatayım;
Hepimiz beklemeye geçmiş durumdayız adeta cep telefonlarının stand by konumundayız.
Karantina süreci bitse de normal yaşantımıza devam etsek beklentisi.
Sanki öncesinde yaşadıklarımız çok normaldi de.
Kaçımız akraba ziyaretlerini hakkıyla yapıyor ve misafir kabul ediyorduk
Kaçımız uzun zamandır aramadığı eşini dostunu arıyordu.
Kaçımız hasta ziyaretleri yapıyor destek oluyorduk
Kaçımız taziye kültürüne önem verip bir fatihasını esirgemiyordu.
Bakın bu yazımı kaleme döktüğüm gün anneler günüydü, kaçımız annemizin halini hatırını bu bence bir güne sığdırılamayacak kadar önemli bir varlığın ruhunu doyurmaya çalışıyor.
Kaçımız ebeveynlerimizi soruyor, dertleriyle, sıkıntılarıyla ilgileniyordu.
Kaçımız çevreye duyarlıydık, bırakın yerlere çöp atmayı sarı ışıkta bile klakson çalmayacak kadar sabırlıydık.
Peki, neden bu kadar sabırsızlıkla bekliyoruz karantina sürecinin bitmesini
Ben bu sorunun cevabını biliyorum aslında
Daha çok tüketmek, daha çok kırmak daha çok üzmek, daha çok rekabet etmek
Atfedersiniz ama daha çok sidik yarıştırmak, daha çok nasıl tekerine çomak sokarım diye düşünmek,
Nasıl daha çok kazanıp etrafımı imrendiririm diye hesabı yapmak,
Nasıl daha yüksek torklu araba alabilir ve nasıl metrekaresi daha büyük evler alabilirim hesabı yapmak
Bu nahoş duygulara sahip oldukça daha çevreden, doğadan çok tokat yeriz kanımca.
Ama şimdiden ben size peşin peşin söyleyeyim.
Ders almayacağız bu yaşadıklarımızdan, bu kısır döngü devam edecek, daha farklı pandemilerle karşılaşacağız.
Biliyorum tokat yiye yiye azın aslında çok olduğunu öğreneceğiz ama bunun bedeli çok ağır olacak.
