Sevgili Sonsöz Gazetesi Dostları;
Dünyanın çeşitli ülkelerinde dakikada 11 kişinin öldüğünü düşünürsek ve bu ölümlerin sebebi açlık ve sefalet ve savaşsa, bunda insanlığın suçu çok fazla.
Bazen televizyon seyrederken karşıma çıkan açlık ve sefalet manzaraları beni çok derinden etkiliyor adeta çiğnediğim lokmayı; içtiğim suyu yutamıyorum.
Bu insanları bu açlık ve sefalete itenler dilerim ki Allah'tan gün yüzü görmezler...
Bu bedduamıza Amin dedikten sonra Batman için de söylenecek birkaç lafım olacak.
Ekmek ve yiyecek israfı ile ilgili.
Değerli Batmanlılar;
Her ay 1 tondan fazla ekmek maalesef çöpe atılmakta. Bu rakamı ezbere konuşmuyorum, zira resmi makamların açıkladığı rakamlar bunlar.
Bir ton işlenmiş ekmek yaklaşık 20 kamyon buğday anlamına geliyor. İşçiliği de cabası! Yaklaşık 500 dönüm arazinin ekilip biçilmesi demek.
Yani değerli Batmanlılar, ekmeğimize sahip çıkmalıyız.
Biz o zaman boşuna mı Müslüman’ız, boşuna mı camiye gidiyoruz, boşuna mı dua ediyoruz? Allah'tan bereket diliyoruz; boşuna mı ekip içiyoruz, boşuna mı açlıktan, sefaletten söz ediyoruz?
Ben bir ton ekmeği çöpte görünce kendi Müslümanlığımdan bile şüphe duymaya başladım açıkçası. Bize öğretilen neydi, ekmek nimettir! Ekmek yere düştü mü 3 sefer öpüp başımıza koyar Allah'tan, ekmekten özür dilerdik. Bize sofradaki kırıntıların dahi önemli olduğu öğretilmemiş miydi?
Tabii ki büyüklerimiz bunları hepsini her sofrada bize uzun uzun anlatmışlardı "Ekmek nimettir yere düşürülmesi bile günahtır" denirdi.
Fakat biz herhalde Müslüman olduğumuzu unuttuk! Ekmeğin bir nimet olduğunu unuttuk ki, çöplükte bir ton ekmek bulunuyor. Bunun başka açıklaması olamaz. Kimse kusura bakmasın, biz ekmek konusunda maalesef nankör bir insan olarak gözüküyorum. Allah veriyor biz israf ediyoruz.
Peki, Allah'ın bereketi, insanlığa sabrı ne kadar devam edecek? Ne kadar bize tahammül edebilecek? Verdiği bütün nimetleri çöplere atarak mı Allah'tan bereket bekleyeceğiz, sağlık bekleyeceğiz, huzur bekleyeceğiz?
1950'li 60 arası yaşanan kıtlıkta babam şöyle derdi "Buğday yok, arpa çok az... İnsanlar dağda buldukları otları pişirerek hayatta kalmaya çalışıyordu. Kolera, dizanteri, tifo ve benzeri hastalıklar kıtlık sonucu ortaya çıkmıştı ve insanlar yedikleri otlar yüzünden hastalanıp vefat ediyordu. Çocuklar sabahtan akşama kadar açlıktan ağlıyordu. İnsanlar aç ve susuz yatmak zorunda kalıyordu. Bellere bağlanan kuşakların sebebini biliyor musun Aytekin? Oraya insanlar açlıklarını bastırmak için taş koyup sarıyordu. 7 yıl süren kıtlık insanlığın neredeyse sonunu getiriyordu bilhassa Güneydoğu'da; Gercüş'te ve köylerinde. Midyat'ta, Muş'ta. Kimse yiyecek buğday değil, arpa ekmeği bile bulamıyordu o yıllarda. " diye anlatıyordu babam bana...
Tıpkı şu an bazı Afrika ülkelerinde ve Asya ülkelerinde yaşanan sıkıntılar gibi bizde böyle sıkıntılı yaşamışız anlaşılan. Bu yüzden biz küçükken, büyüklerimiz ekmeğin ne kadar kıymetli olduğunu her seferinde söylerler tembihlerlerdi açlığı, kıtlığı yaşayan bilir demek ki.
Şu an geldiğimiz 21. yüzyılda bir ton ekmeğin çöpe atılması demek geçmişten ya da gördüklerimizden hala ders almamış anlamına geliyor! Ekmek israfının müftülük tarafından ele alınmasını, cuma hutbesinde bu konunun işlenmesi, vatandaşların tekrar uyarılması ve ekmeğin bir nimet olduğunun hatırlatılması gerekmektedir.
Biz çabuk unutan bir milletiz. Acılarımızı da, yoklukları da, safaletleri de çabuk unutuyoruz işte. Bu yüzden geçmişimizden ders almadığımız için ekmeğimizi çöpe atma cesaretini kendimizde buluyoruz. Allah bizi affetsin inşallah.
Ben diyorum ki Batman ekmeğine sahip çık, değerli bir ton bir parça bile ekmeğimiz ziyan olmasın. Ekmeğimizi alırken ölçümüzü bilelim. Aşırıya kaçmayalım, bayat ekmekleri değerlendirelim.
Asla ekmeğimizi çöpe atmayalım.
Ekmek Allah'ın bize emaneti.
Lütfen nimetine ekmeğine sahip çık Batman.
