Değerli Batman Sonsöz Gazetesi okurları.
Bugün klişe bir cümleye cevap ayacağız.
Acaba biz geçinebiliyor muyuz yoksa yaşayabiliyor muyuz.
Sorum basit cevap kısa.
Sadece yaşıyoruz.
Yaşamak, evet nefes alıyoruz ama bu ekonomide bu hayat pahalılığında bazen nefes bile alamıyoruz.
Aldığınız üç kuruş maaşla ay sonunu getirmek için bin bir hesap yapıyoruz.
Çoğunuz kiracı ve asgari ücretli veya SGK emeklisi.
Ev almak imkansız, araba bir hayal, iş kurmak nafile, kazancınızın %62’si vergi, kira, SGK VS giderlerle kazandığımız mum gibi eriyor.
Evde mangal yakmak, kırmızı et yemek ancak ve ancak bayramdan bayrama.
Biz buna yaşamak diyemeyiz.
Yaşayanlar evleri arabaları bolca paraları, geleceğe dair planları olan kişiler.
Biz ve birçoğumuz sadece geçim derdindeyiz.
Yoksuluz aslında, gurur yapıp bunu diyemiyoruz birçoğumuz.
Batman’a tepeden bakınca şehrin ışıkları gözümüzü kamaştırır, her yer ışıl ışıl zenginlik kokar.
Ama gerçekte bir çok insanın içi karanlık, ciğerleri sigara dumanı ile kapkara, birazdan ışıklar kaybolup gece güne bakarken bir çok kişi çoktan yola koyulmuş sabah nasibini çöp kutularında aramakta.
30 yılını çalışarak geçirmiş bir işçi emeklisinin aldığı maaş sadece 1500 lira iki yüz dolar bile değil, bir ekmeğin 3 TL olduğunu düşünün ve bu emekli yaşıyor mu acaba diye bir sorgulayın.
Evet, yaşamıyor sadece geçiniyor açlıktan ölmemek için tabi...
Birçoğumuz şükür eder haline çünkü şükür etmekten başka çaresi yok, acım dese bir kaç koli kapısına veriliyor ve çareler hep geçici oluyor.
Oysa her şey yol su elektrik değil, vatandaşın huzuru kazancı da önemli.
Gidemedikten sonra yol olmuş, köprü olmuş, tünel olmuş neye yarar.
Barajlar olmuş, elektrik faturasını ödeyemedikten sonra neye yarar.
Okullar olmuş, ama eşit şartlarda eğitim alamıyoruz, neye yarar.
Spor salonları var, ama spor malzemeleri alamadıktan sonra neye yarar.
Hiç bir önemi yok vatandaş için hepsi boş.
Sonuç olarak.
Biz yaşamıyoruz sadece geçinmeye çalışıyoruz.
