Ne demiştik, ifade özgürlüğünün sağlanacağı bir ülke hayali ile kendi iktidarını sağlayan bir toplum var artık. Düzelen bir ekonomi, azalan işsizlik, özgüvenini elde eden bir toplum vurgusu yapılıyordu. 2002 iktidarının o günden sonraki birkaç senesi ve sonraki dönemlerinde vurgusu yapılan, bahsettiğim unsurlar ile beraber slogan edilen başka bir deyişte gelişmiş bir Türkiye’ydi. Öylede ama canlar, Bahsettiğimiz bu gelişmişlik, midede ki ülser değil ki stres olunca bir daha azsın. Bir ülke bir kere gelişir, durağanlık yaşayabilir ama aynı noktaya geri dönmek akıl karı değil. Buyrun size Almanya, bizden vagon vagon insan alıp çalıştırdılar, ciddi bir sanayileşme düzeyine ulaştılar, hayat standartlarını yükselttiler. Zaman zaman durağanlık yaşayabiliyorlar ama ben hiçbir Almanya vatandaşının bizim ülkemize işsizlik yüzünden sığındığını ne duydum ne gördüm. Ya da Almanların sanayisinde durağanlık değil de gerileme yaşadığına hiç şahit olmadım. Bu sizce de biraz tuhaf değil mi? Ki; bu Almanya ikinci Dünya savaşında ibretlik kayıplar yaşamıştır. Oysa bizde nasıl bir gelişmişliktir ki bir günde belki bazen beş kere mazotun fiyatı indirilip artıyor. Tuhaf doğrusu, şahsen ben bizim gelişmişliği pek anlamadım.
Bu sadece bir örnek…
Baksanıza; Medeniyetin ihraç edildiği coğrafyaya, medeniyet ithal edecek dereceye gelen neslin yaşadığı bu travma, doğrusu acı vericidir. Hz. Ömer’in adaleti diye övünen toplumun, Hz.ömer’in dinine inanıp kendi ceza yasalarını bile başka bir medeniyetten ithal etmiş olması gayet sağlıklı bir davranıştır.
Doğrusu yazının direksiyonunu kontrol etmekte zorlanıyorum. Çokça çukur var, gözlerim yaşarıyor yalpalıyorum. Nasıl varırız son durağa diye hassasiyet gösteriyorum. Her tarafta da radar, kırkı geçemiyorum. Yoksa iyi şoförüm aslında, kestirmelerden de haberim var. Fakat siz merak etmeyin, müsterih olun, ulaşmak huzura yakındır. Hem siz merak etmeyin çukurluda olsa yollar, yol sizindir. Söylenilmese de bilin diye söylüyorum, aldığınız her nefes sizindir. Lokmalarınızı minnet duymadan yiyin, onlar size kimsenin ikramı değil, terinizin haktan karşılığıdır.
