Bütün yıldızları elinde tutamayan, bir tek zerreye Rab olamaz.
Said Nursi
Sen öyle kör ve sağır olmuşsun ki yıldızları da göremiyorsun ve zannediyorsun ki yıldızlar yok. Unutma sen kör olsan bile, ya da sen görmüyorsun diye yıldızlar yok olmuyor; aksine yıldızlar parlamaya devam ediyor ve oradan göz kırpıyorlar beslenme çantamızdaki kalbimize. Gerçi yıldızları her zaman da göremezsin ki görmen için şartların oluşması gerekir. Karanlık en karanlık zirveye ulaşmalı ve karanlıkları yakacak bir yürek olmalı. Bir de matematik ve aşk gerek. Oysa sen ne matematik bilirsin ne de aşk. Çok mu güveniyorsun matematiğine ve aşkına. Bak bir kere sen âşık olamazsın; çünkü gökte kaç yıldız var bilmiyorsun ve bilmeyecek kadar küçüksün henüz. Neeee biliyor musun? Pekala lanet olası dostum madem biliyorsun haydi bakalım saymaya başla öyleyse, yerin altındaki diriler, yerin üstündeki ölüleri ve gökteki Yıldızları. Unutma ayrılmanın da aşkın da bin bir çeşidi var, yıldız sayısınca. Ama hiçbir yıldız direnmekten ve mücadeleden vazgeçmez. Direnenler tarih yazar ve tarih direnenleri yazar her vakit. İşte tam da bu yüzden yıldızlar yüksektedirler ve burunları havadan bakar her dem. Asaletin insanlığa yukardan bakışıdır yıldızlar. Asaletin ta kendisidir onlar duvarların, şişlerin ardından. Mesela kapat gözlerini, elini kalbine koy ve bir yıldız tut. Bak bu yıldıza korkuyor mu bir gün kayacağından ya da gökyüzünden ayrılacağından. Hayır. Öyleyse sen ne diye korkarsın ayrılmaktan. Göğekalsır başını, yıldızlar bugün çok hırçın ve deli bakıyor sevgilim. Aşk mı diyorsun elinin sol göğsünün üstüne koy ve bak orda duruyor kaybolmuş dediğin yıldızımız .Bak yıldızlar değil insanlar kayıyor hayatımızdan her gün.Ve bas bas iyi dostlar yıldızlar gibidir, görmesek de oradalar diye bağırıyorken haber bültenleri; bir insan daha kaydı, daha demincek. Bir dilek mı tutmak gerek, ne yapmak gerek? Biliyor musun? Dalgalar beynimde, beynim yüreğimde yüreğimse deniz kıyısında bir deniz anası gibi vurulmuş yatıyor, tertemiz alnından bir Alan kurdi. Gönül çemberim İflah olmaz karanlık bir gece misali bir ajan. Bu gece de borçlandı yine çiçekçiye. Çiçekler ekmiş, çiçekçiler yıldızlara. Annem de yıldızlardan reçel yapmış beni bekliyor. Çiçekler de ekecekmiş reçellere ben gelince. Ne kadar da borçlandık bu çiçekçiye, bilemiyorum. Sen yetmiş yılda bir gelecek kuyruklu bir yıldız gibiydin. Ama kahrolası zaman nasıl da aldı seni ellerimden. Eskiden baş belası çöpçüler süpürürdü aşkları sokaklardan. Şimdilerdeyse direk gözlere kalbe gülüşlere ve hatta her güzel olana kayyum atanmakta. Gözlerine kayyum atanmış; bakamam artık, kapat gözleriniBir gülüşlerin duruyordu ömrüme ömür katan, ona da kayyum atanacak ya gülme artık bana. Gülüşlerin eksik kalsın benden. Benleştirdiğin herkese ve yıldız zannettiğin herkesciklere gülebilirsin artık. Kayyum atanan yüreğinle olan tek taraflı sözleşmemi feshediyorum.sonra da ya Hayy derim, ya Kayyum (gökleri ve herşeyi elinde tutan) derim; lakin yeryüzündeki hiçbir kayyuma boyun eğmem, senin tek bir yıldızı bile elinde tutamadığın bir dünyada..
