Gelecek kaygısı ve endişesi adama neler yaptırır.
Durmadan birikim yapanlar vardır. Hiç ölmeyecekmişçesine planlar yaparlar.
Aslında ölüm size her an sürpriz yapabilir.
Hiç beklemediğimiz anda gelir. Oysa o kadar çok yapacak şeyimiz var ki!?
Yani hep bir şeyler eksik kalır. Hep pişmanlıklar olur ve hep bir hikâye yarım kalır.
Belki de tam da bu yüzden bir insana sadece ameli kalır.
Ne derler: herkes mezarına kadar gelir ve sonra herkes seni orada terk eder. Bir amelin kalır. Seni terk etmeyen sadece amelin...
Yani sevdiklerin kalır ne pişmanlıkların sadece amelin. Başka değişle yaptığın iyilikler ve ibadetin.
İşte tam da bu yüzden hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya yarın her ölecekmiş gibi ahrete çalışmak gerekiyor.
İşte en önemli düştür bu...
Lakin kapitalizm buna müsaade etmiyor.
İnsanlar mavi gezegene öyle sarılmışlar ki, hiç ölmeyecekmişçesine çalışıyorlar.
Ve hep aynı şekilde hikâye beklenmeyen ölümle yarım kalıyor.
