Sizleri gördüğüm o devrimci günlerden beri kalbim perişan ve deli ... Bizim hikayemiz biri sen, yarımı ise ben olan 1.5 devrimciyle
başlayan çeyrek asırlık bir hikaydi...
"İşte bu bizim hikayemiz
Öyle saf öyle temiz
Kenetlenmiş ayrılamaz
Kalbimizde ellerimiz."
Beste:Çoşkun Sabah
Söz:Ülkü Aker
Hayatta en sevdiğim insanlar olacaksınız ve kokusu yarına kalacak tek bir fotoğrafımız bile olmayacak. Neden? Koca bir çeyrek asır, dile kolay 25 yılllık bir dostluk mesaisi. Bir dostluk işçiliği ve 25 yılda neredeyse hiç kırılmamış, hiç incitilmemiş ve asla paramparça edilmemiş kalpler. ..İşte bu bizim hikayemiz... Sizi gördüğüm o günden beri kalbim perişan ve deli.
Maskesiz, karşılıksız, menfaatsiz ömürde bir gelecek ve çeyrak Asır sevilmiş yoldaş kalpler...Tam da güneşin secde etmesi gereken kalpler misali bir dostluk...Hem hiçbir zaman standart hayal rüzgarında savrulan insanlar da olmadık, selfie tüketimine pandemik bakışlar atan fotoğraflar da olmadık hiç... Sevgilerimiz kocaman ve bir çocuk masumluğunda oldu hep, ve hiç karmaşık yalan sırlarımız da olmadı. Önce bizler tanıştık sonra sevdiklerimiz dostluğa durdu ve şimdi bir doğum günü fotoğrafının gölgesinde çocuklarımız kaynaştı. İşte bizim hikayemiz bu. Sizleri gördüğüm o günlerden beri kalbim perişan ve deli...
Kocaman yüreklerinizle, güzelliklerinizle ve onurunuzla hep ayakta durdunuz. İnsanın üç güzel ablası iki de sizin gibi aşa aş, değere değer ve cana can katan dostu olmalı mutlaka...İşte o zaman bir erkek anlayabiliyor kadın onurunu, kadın mücadelesini kadın, zaferini ve dahi kadın olarak yaşamanın nasıl zorlu bir everest tırmanışı olduğunu....
Yoldaşlık, dostluk, kardeşlik ve her şey olmaktan öte bir hikaye bizim hikayemiz... İşte bizim hikayemiz bu..Bakmayın mütevazi konuştuğuma bu dostluk dünyanın tüm coronal kirlenmişliklerine meydan okuyan kimliksiz bir destan art niyetsiz bir roman.
Bir insanın sizler gibi dimdik ve dosdoğru olan dostları olmalı.. Her daim yüreği merhamet kokan, her daim gözleri insanlık fışkıran canları olmalı, en ateşli eylemlerin ortasında yalınayak bildiri ve eylem adımlarıyla yürüdüğümüz zaman bile.. Toprağa düştüğünde Toprak bile sevinecek utanç duymayacak. İşte bu o, hoşgeldin sefa geldin diye toprağın gülümseyerek karşıladığı dostları olmalı insanın... Hayata, kötülere, zalimlere meydan okuyan, dosta hep güzel ve sıcak bakan bir çift gözleri olmalı dostun. Ve ne olursa olsun hayata hep dostça gülümsemeleri, gözleri ve yüreği çoşmalı. Seni sevecek,sana değer verecek, konuşurken gözlerinin içine muhabbetle bakacak dostları olmalı hep etrafında..Değer verilmeyen insanlardan kaçmalı, gemileri yakmalı ve bu şehirlerden gitmeli artık dost kıymet bilen yüreklere. Çok değerli zamanlarını, boş zamanlarını bile boş ve gereksizlere harcamamalı insan.. Ve bir de kokusu yarına kalacak bir fotoğraf olmalı dostlarıyla şiirlerin gölgesinde çekilmiş. Hem fotoğraflar da okunan şiirlerin duyulduğu fotoğraflar olmalı....
Bir de Çoşkun Sabah "İşte Bu Bizim Hikayemiz" dinlemeli insan fanatik bir kahve durağında bütün dertlerin anası babası sarı lacivert bir aşk kahvesi içerken....
