Ben eskiden Toprak ana Gaila gbi tertemiz ve masmavi bir toprak parçasıydım. Sonra bir yerlerden geldiler arabaları, kirli elleri, kirli yüzleri, kirli kalpleriyle ve ayakkabılarını çıkartmadan herşeyi kirlettiler..Ellerinde Tanrıya ait dedikleri imzasız mühürsüz buyruklar vardı.Talan ettiler ömrümü beni dört parçaya böldüler...EGOİSTAN, MESCİTİSTAN, ASPİRİSTAN VE NÜDİSTAN... Hani ben de dörde bölünmeye hazırmışım ya çoktan..Ve dört tarafım artık o kadar uzaktı ki birbirine bir daha hiç bir zaman bir araya gelmediler. Aynı babanın dört farklı oğlu gibiydik ama dört parça da bendim..
EGOİSTAN hep ben dedi, dünya benim eksenimde dönüyor dedi, küçük dağları ben yarattım diye küçücük kalbiyle dünyaya haykırdı.Cehaletin babası kıskançlık tarlalarında çocuklar doğurdu.Üç başlı, tek gözlü çocuklar ve oturup birbirinin kanını İçen çocuklar...Birbirinin etini, leşini yiyen çocuklar..Şeytanın İflah olmayan kibir abidesi çocuklar...
ASPİRİSTAN hep ekmek dedi, Çalış dedi, köle dedi, üret dedi; her derde deva para para para dedi...
MESCİTİSTAN hep Allah de dedi, Allah`ı zikre dur dedi.Kalp yanlış çarptı.Kalp dünya malının ekseninde dönmeye başladı, ranta durdu, Bir kalpte iki aşk olmaz demişti oysa Rabbimiz çoktan... Allah'a şerh koydu, şirk koştu.Çocukların vurulmasına sustu,göz yumdu.Vatanımın, kalbimin damla damla erimesine ve çalınmasına alkış tuttu.Elinde boğazlara dayanmış bıçaklarla ve Allahu Ekber nidalarıyla suça durdu.
NÜDİSTAN hep yeni Dünya düzeninde modernizm adı altında cahili emperyalist, mazoşist, hedonist, feodalist, verhasıl ne kadar kirlenmiş kirletilmiş iç duygular varsa hepsinin toplamı çırılçıplak kalmış kral tarafımdı.Küç0k bir kız teninde ya da cesedine kalmış olan son parmak izlerimin en bıyıklı kahkahalarıydı bu içkral..
Yeraltından notlar yoktu artık kirlenmiş, dört parçaya bölünmüş kendime yabancı dünyamdan egoistan, Nudistan , Mescitistan ve Aspiristandan notlar vardı..
Ey ahali duyduk duymadık demeyin size dünyaya dört kollu canavar olan benden Egoistandan, Aspiristandan, mescitistandan ve nüdistandan sesleniyorum... Duyanlar duymayanlara. Anlatsın ki benim bir daha iflah olmam ve dört yanımın bir ada olması zor.Lakin önce sen sonra ben aynaya bakarsak gerçekliğimize ve Allah deyip elimizin tersiyle itersek Tanrıların zannettiğimiz kirli ellerini ve kirli arabalarını umut yeşerir memleketimin dağlarında.Bunlar yılanlar, akrepler, çıyanlardır, içimizde yeşerttiğimiz ve gönlümüzde saraylar açtığımız... Bindikleri arabalara Tanrının arabaları dediler. Ve ellerinde Tanrının sahte imzasız mühürsüz buyruklarıyla geldiler.Meğerse Tanrının arabaları dedikleri bal kabağıymış, Tanrı dedikleri ise yüreğimizin temizliğine dadanan Aptalistandan notlar gönderen cahilizm ve hasedizm hırsızlarının ta kendileriymiş.
Bak gör bizimle konuştu dedikleri de Tanrı değil, buyruklar da Tanrının mesajları değil. Çünkü Tanrı konuşsaydı çıplak krallarla değil çıplak temiz kalpli halkla konuşur.Tanrı bizimle konuşurdu araya böyle kirlenmiş kalpleri aracı koymazdı.
