Yazımı yazmaya başlarken kilitlendim.
Nerden başlasam kelimeler kifayetsiz kalıyor.
Bir şampiyonluk makalemi yazmak için yıllardır bekliyordum.
Pazar günkü görüntüleri görünce bu şanlı formayı giyip hayatta olmayan futbolcular bir bir gözümün önüne geldi.
Hepsinin mekanları cennet olsun…
25 Yıllık şampiyonluk ve 16 yıllık 2.lig hayali İluh deresi gibi hayaldi, o da İluh deresi gibi gerçek oldu.
Çok sıkıntılar çektik.
Kolay kolay buralara gelmedik.
Çok emek veren bir kent olduk.
Gece buzlu yollarda gittiğimiz deplasmanlardaki o sandalyelerde uyuyan Yarasalar ve Dark Reds taraftar Grubunun emekleri bugünlere değdi.
Sabrımızı, umudumuzu ve memleket meselemizden hiçbir zaman birlikte vazgeçmeyen kent olduk.
Hendekspor maçı sonrası saha içindeki binlerce taraftarın coşkusu, bu şehri güldüren ve ilimizi başarıyla tanıtmaya devam eden sayın Valimiz Hulusi Şahin’in spor turizmine de büyük katkısı ve emekleri unutulmayan Yarasalar taraftar grubundan Salih Kurt, Çağdaş Ozan Büyükkaya, İbrahim Akdağ ve Aziz Özhan’ın o gözyaşlarını saha içinde görünce duygulanmamak elde değildi.
20 Yıllık meslek hayatımda her sezon taraftarın söylediği bir beste vardı ve o besteyi bu sezon duymadım.
O beste: “Ne zaman şampiyonluk diye bağırsak kursağımızda kalıyor. Söylesene bize hoca, takım niye oynamıyor…”Erken kurulan takım, erken kampa giden ve saha içi-saha dışı birlik-beraberlikleriyle şampiyonluğu kenetlenmeyle gösteren futbolcu kardeşlerimize, teknik heyete, yönetime, kulüp çalışanlarına, taraftarımıza ve bu yolda emek veren stat görevlilerine kadar herkesi tebrik ederim.
Yolun sonu güzel oldu.
Şen ola Petrolspor şen ola…
