Son zamanlarda hangi sosyal medya platformunda gezinsen, can sıkıcı bir olay.
Bir ay önce meydana gelen asrın felaketinde binlerce insanımı ölmüşken, şehirler enkaza dönmüşken, halen yaralar kanıyorken, spor müsabakalarında can sıkıntımızı ikiye katlayan görüntüler geldi:
TFF 2.Lig temsilcisi Amedspor, Bursa’da deplasman maçına çıktı.
Ne maçtı ama…
Maçtan bir gece önce sporcuların kalacağı otelin önü, ırkçı bir grup tarafından savaş alanına döndürüldü.
Amedspor’lu bir gencin eline Bursaspor atkısı verilerek çekilen linç videosu da ardından geldi.
Irkçı grup, hızını alamadı ve maç sırasında utanç verici görüntülere imza attı.
Spor bu değildi.
Türkiye’de 21.yüzyılda haber olacak konular bu olmamalıydı.
Oysa bu ülkenin en batısından en doğusuna uzanan halkları, deprem bölgesi Kahramanmaraş’ta, Hatay’da, Adıyaman’da, Malatya’da, Gaziantep, Diyarbakır ve Şanlıurfa’da kol kola arama kurtarma çalışmalarına katıldı.
Yardım tırları Batman’dan, Kars’tan, Hakkari’den, İstanbul’dan, Giresun’dan, yurdun dört bir yanından gitmedi mi?
Acımız ortak değil miydi?
Akan gözyaşları aynı renk değil miydi?
Spor sahalarını ırkçı düşüncelerinize alet etmeye utanmadınız mı?
Spor, birleştirici bir güçtür.
Spor, dayanışmadır.
Toplumda ortak bir irade oluşturup, o toplumun ihtiyaç duyulduğunda tek yürek olabilmesi içindi spor.
Sporda, takımların lig yarışı bahanedir, asıl amaç toplumun öfke ve enerjisini boşaltabileceği, ortak bağ kurabileceği bir alan oluşturmaktır.
Bursa’ya misafir giden Diyarbakırlı Sporculara yapılan bu muamele, tüm Türkiye’nin kardeşliğine yapılmış saldırıdır.
Tabi ki tüm Bursa Halkını bu saldırıda pay sahibi görmemek gerekir.
Bir grubun yanlışını, tüm Bursa’ya mal etmemek gerekir.
Eminim bu görüntülere üzülen Bursalıların sayısı daha fazladır.
Depremle birlikte zor günler geçiriyorken, herkes daha fazla sağduyulu ve hassas olmalıdır.
Birbirimize en fazla kenetlenmemiz gereken dönemde, kavgadan ve düşmanlıktan uzak durmamız gerekir.
Yaşananlardan ötürü üzgün olduğumu belirtir, bu tür can sıkıcı olayların bir daha yaşanmamasını temenni ederim.
