Petrolspor evinde yıllar sonra müthiş bir ambiyansta sahaya çıktı. Bu atmosferde Tokat temsilcisi Erbaaspor ile 1-1 berabere kaldı. İlk yarıda harika top oynayan temsilcimiz, ikinci yarıda kontrolü ve oyunu Erbaaspor’a bırakınca kalesinde golü gördü. Misafir ekip tehlikeli ataklar geliştirdi, önemli pozisyonlar buldu ama kalecimiz Cihan’ı geçemediler. Bu sonuç takıma 4.beraberliği getirdi ve ilginçtir ki 4’ü de iç sahada.
Halbuki ne güzel başlamıştı her şey. Stadın tüm kapıları erkenden açılmış, tribünler tıklım tıklımdı. Bayraklar, karşılaşma öncesi söz verdiğimiz atkılar ve maça gelen her kesimden insanlar. Demir korkuluklar makul seviyeye indirilmiş, taraftarlar sahada takımıyla bütünleşmişti. O kadar güzel görüntüler vardı ki, maç içinde çoğu zaman gözümüz tribünlere kayıyordu. O atmosferin etkisiyle Petrolspor maça müthiş başladı. Önemli eksikleri olmasına rağmen herkes maçı alırız modundaydı. Önemli diyorum, zira savunmada keşke bu maçta olsaydı dediğimiz kaptan Erdi Bakırcı sarı kart cezalısıydı. Sakatlıkları devam eden ve hücumda kanatların etkili isimleri Savaş Çakır ve Ahmet Teker yoktu mesela. Bu eksiklere rağmen karakterli topçulardan oluşan lider takıma güvenimiz tamdı. İyi başladık, pozisyonlar bulduk ve akabinde golümüzü de erken bulduk. Hasan Çavdar’ın 13.dakikadaki golü binleri ayağa kaldırdı. Tribünlerin coşkusu futbolcuların mutluluğu ile bütünleşti. Arkası gelecek farka gideceğiz derken yakaladığımız net pozisyonları cömertçe harcadık. Dahası, akan oyunda hücum bölgesindeki final paslarının tercihleri doğru yapılsaydı başka şeyler de yazıyor olabilirdim. Takım iyi çıkıyor, hızlı çıkıyor ama son topta bir şeyler oluyor ve seçim en mantıksız yere yapılıyor. Olan harcanan enerjiye ve sarf edilen çabaya oluyor. Geçen hafta da dile getirdim. Zaman zaman Zafer hoca da dile getiriyor. Haftalardır aynı isimler ilk 11’de mücadele ediyor. Haliyle mental yorgunluklar göz kırpmaya başlıyor. Erbaaspor’un daha diri olduğunu geçen yayınımızda söyledik. Bunu karşılaşmanın 2.yarısında da fazlasıyla gördük. Performans olarak düşen Petrolspor, Erbaaspor ataklarına mani olamadı. Bunu gören Zafer hoca oyuna müdahale etmek istedi. Düşüncesindeki mantığı çok iyi anladım ama onu uygulayacak adamı var mıydı o tartışılır! Yorulan ve rakibe diş geçiremeyen orta alana, can suyu vermek istedi ama olmadı. Günün başarılı ismi Hasan Çavdar ve orta alanın kalbi Ali Kemal Başaran’ı oyundan alan ve yerlerine Umut Çakar ve Berkant Kök’ü alan Hizarcı, maalesef oyunun kaderini değiştiremedi. Yediğimiz gol zaten bu müdahalelerden sonra geldi. Umut’un ayağındaki topu ileriye değil de geriye Samet Aydın’a oynaması ve akabinde Samet’in de inanılmaz hatası ile rakibe topu kaptırmamız golü getirdi. Skora denge geldi ama oyunda ibreler halen misafir takımdaydı. Anlayacağınız devamı da gelebilir ama kalemizde Cihan Şentürk yine devleşmesi olası mağlubiyetten kurtardı.
Yedek kulübesi çok güçlü değil evet ama oyun içinde acaba farklı senaryolar yazılamazmıydı diye düşünmeden de edemiyorum. Örneğin; Orhan Nahırcı oyundan alınsaydı, Ferhat Canlı Sağ bek için girseydi, Samet Aydın’ı da stopere çekseydik ve Ömercan’ı da orta alana alsaydık etkili olamazmıydık? Ya da haftalardır oyuncu değişikliklerini son dakikalarda yapan teknik heyet keşke yine sona doğru bıraksaydı. Olmadı yapacak bir şey yok.
Yenemiyorsan yenilme mantığı ile 1 puanı hanemize yazdık. Evet, evimizde yine beraber kaldık ve iç saha maçlarında kayıp yaşamalıyız ama sonuçta Erbaaspor da rakibimizdi ve farkı açtırmadık. Halen 7 puan farkla lideriz ve halen avantaj bizde. Sonraki maçı yine içeride bu müthiş taraftar önünde oynayacağız. Hatalarımızı görüp, bir an önce önümüzdeki Kütahyaspor maçına odaklanmalıyız. Eminim ki bu maçtan alnımızın akıyla çıkıp, yarı devrenin son maçında Arnavutköy Belediyespor deplasmanına aslanlar gibi çıkacağız.
Şehir inanmış, takım inanmış gerisi gelecek.
Bunu herkes görecek...
