Yitirilmesin umutlar, her konuşanı bir konuşturan var.
Umutsuzluğa kapılmasın gönüller, okyanustaki balıkları bile rızıklandıran, kıpırdayan yapraklardan haberdar olan var.
Hiçbir konuşmanın ardına konulmasın noktalar, her söylenilene bir virgül ile son noktayı koyacak olan var.
Herkesin, herkesimin, her dili olana, her dillendirilene aldanmayın, bütün sözlerin üzerine son söz söyleyecek olan var.
Fırıncıya ekmek için teşekkürden öteye geçecek bir bağlılık ile minnet hissetmeye kalkmayın, onun ötesinde asıl rızık sahibi şükür etmek gereken var.
Can da ondandır, canan da ondan…
Dün de ondandı, bugün de ondan…
İmtihanlarda esas olan, onun dediğinden caymamaktır.
Kulluk gayesi insanlığa hizmettir. Onun ötesindeki bütün çırpınışlar, dünyevi haykırışlar, sistemsel değişiklikler, zenginleşmeler, fakirleşmeler hezimettir.
İnsan eğer doğruluk üzereyse, imtihan ne kadar büyürse mükâfat o kadar büyük olur.
Esas olan ise bu konularda insanın ne kadar, nasıl ve kime iman ettiğidir.
Neye inanır insan, neyi ister insan, kimden diler insan, neyi hedefler insan gibi birçok soru ile insan iman derecesini ve samimiyetini test etmelidir.
Bu testte kendisine bazı sorular yöneltmelidir.
Soruların cevabından, insanlığa mana katmak hedefleniyor ve yol Allah’a çıkıyorsa, istikamet doğrudur, dünyevi sonuca şükür bir boyun borcudur. Bu yolda çekilecek bütün sıkıntılar verilecek mükâfatın gereğidir. Belli ki yolda doğrudur, yordam da.
Fakat…
Soruların cevabından; tereddütler doğuyorsa iman edilen ile ilgili, kem küm kalıyorsa samimiyet, dünyeviliğe dair bir heves sarmış ise gönlü, var edenden çok var edilenler ile bir fanatikliğe kapılmışsa insan ve seslendirmediği ama içinde duyduğu böyle tereddütlü cevaplar varsa, o zaman yol da yordam da yanlıştır.
Bununla ilgili oldukça kısa bir öz cümle kurulabilir.
Şöyle ki:
İnandığınız ile beraber olun ve doğru diye iman ettiğinizi yaşamaktan asla korkmayın.
Çünkü neyi söylerseniz söyleyin, insan yaptığını değil, inandığını yaşar.
İnandığını yaşayan kör olsa bile nankör olmayan, milletini, devletini, değerlerini, toplumsal birlikteliğini önemseyen ve bu uğurda insanlığa bir mana katmak için yaşayan insanlığa muhtaç insanlık.
Umudumuz iyinin kötüden itina ile ayırt edilebileceği bir ortamın var edilmesidir.
Yarının çocuklarına, temiz, huzurlu ve birikimli bir yarın ayrıca benim üzerimde hissettiğim bir sorumluluk ve çok özel bir hayalimdir.
Güzel kalın, özel kalın, umut etmekten vazgeçmeyin ve iman ettiğinizi yaşamaktan asla korkmayın.
Sevgi, selam ve dua ile…
