Yıllardır Batman’ın eğitimde istenen düzeylere ulaşmadığı ile ilgili yakınıyoruz.
Herkes bu konuda görüşünü bildiriyor, yapılması gerekenleri dillendiriyor, farklı çalışmalar yapılıyor mu yapılmıyor mu onu bilmiyorum.
Ancak ben eğitimde “velilerin rolü” gerçeğine değinmek istiyorum.
Veliler, öğrenciler için birer rehber, hatta en iyi rehber öğretmendir.
Hatta bana sorarsanız rehber öğretmenlerin ya da rehberlik uzmanlarının öğrencilerden çok velilere rehberlik etmesi gerekmektedir. Eğitim metotları, eğitim planlaması, eğitimin sevdirilmesi gibi konularda iş velilere düşüyor. Bilinçli veliler, bilinçli öğrencilere vesile olacaktır. Öğrenciye hedef konulması, yaşamıyla ilgili istek ve arzularının tespit edilmesi, kişilik ve karakterinin hangi mesleğe elverişli olduğu gibi konular özellikle bilinçli veliler tarafından tespit edilebilir.
Veliler, eğer çocukları için, öğrenciler için güzel bir gelecek arzuluyorlarsa, istiyorlarsa bu sorumluluğun farkında olarak öğrenciyi takip etmeli, gözlemlemelidir. Öğrencinin yapabildikleri ve yapamadıkları ile ilgili tespitlerde bulunmalı ve bunu araştırmalı, işin ehli uzmanlara, rehber öğretmenlere danışmalıdır. Çocuk eğitimi, psikolojisi ile yakından ilgilenmeli ve bu konu hakkında elinden geldiğince bilgi edinmelidir.
Geleceğimizi emanet edeceğimiz yeni nesiller başıboş bırakılmamalıdır. Bugün rahat bırakayım hatasına düşersek yarın o çocuğun vebali birinci derecede o veliye ait olacaktır. Çocuğa bırakılacak en güzel miras sağlam bir karakter ve güzel bir eğitimden başka bir şey değildir. Bunun bilincinde olmak gerekiyor.
Veliler, sürekli rehber öğretmenlerle diyalog içinde olmalıdır. Öğrenciyle beraber hedefler belirlemeli, eğitimi sevdirmeli, öğrencinin başarılarını ödüllendirmelidir. Öğrencinin sadece derslere mahkum bir şekilde değil, sosyal bir insan olarak yetişmesini sağlamalı, farklı kültürel ve sportif alanlara yönelimini teşvik etmeli ve gelişim aşamasında da sürekli yanında olduğunu öğrenciye hissettirmelidir.
Bu şekilde öğrencinin zekasının, fiziki yapısının da gelişmesine yardımcı olacaktır.
Bu konuda gelişmiş ülkelerde neler yapıldığı, nasıl davranıldığı da eğitimcilerimiz tarafından araştırılıp tespit edilmeli ve özellikle veliler bu konuda eğitilmelidir.
Yukarda da ifade ettiğim gibi, eğer eğitim konusunda hala çekinceler, yakınmalar varsa sadece işi öğrenci-öğretmen hattına değil, kendimize de bağlamamız gerekiyor. “Çocuğu okula gönderdik boş!” “Bu çocuktan bir şey olmaz” ifadelerini kullanmadan önce kendimizi hesaba çekmeyi bilmeliyiz, çünkü çocukların sorumluluğu velilerdedir.
Öğrencilerin her alanda gelişmesi için elimizi taşın altına sokmalıyız, ancak dediğim gibi en önemli mevzu sağlam bir karakter, dürüst bir insan olması yönünde çaba göstermektir. Bu bilinçle hareket eden velilerden olmak dileğiyle iyi günler
