Hayatımızın her anının sınav olduğunu artık hepimiz idrak etmişizdir sanırım.
Peki, bir türlü anlamadığımız ya da anlamamakta ısrar ettiğimiz bir konunun olduğunu söylesem sizlere.
Ne zaman düşeceksiniz bu çocukların yakasından bana söyler misiniz?
Hafta sonu LGS sınavı oldu sizin de bildiğiniz üzere.
Pandemik bir süreç var, virüs var diye üstüne basıla basıla söyleniyor, sokağa çıkma kısıtlaması yapılacak deniyor ama dinleyen kim.
Okul bahçesini yine hınca hınç doldurmuş anneler, babalar, kalabalık dışarıdan izleyen festival mi var panayır mı var acaba
Ne bir sosyal mesafe ne adam akıllı maske kuralı.
Ya çocuğa el bebek gül bebek davranışlara ne demeli.
Tamam, çocuğu sınava getirdin diyelim, bir iyilik yapmak istedin, toplu ulaşımla bile artı ücretsiz olarak götüren bir belediye varken, peki ya bahçede onca saat bekleyip çocuğu tedirgin etmenin ne anlamı var Allah aşkına!
Zaten çocukta stres olmuş tavan aile baskısından. Beklentiler iyice artmış, üstüne bir de bahçede gergin bekleyen bir sürü anne baba.
Hakikaten anlayamıyorum, çocuğa sorumluluk verilmesi gerektiğini bir türlü idrak edemiyoruz.
Çocuk büyüyünce de, ergen tavırlar sergileyen, eşinden kendisine annesi ya da babası gibi davranılmasını bekleyen bir sürü insanla karşılaşıyoruz.
Çocuk ne kadar zor koşullara alışırsa hayatla olan bu çetin mücadelesi o kadar başarılı geçiyor, bunu anlamamız gerekiyor.
Savaş eğitimi alan bir komando askeri gibi düşünün. Bu asker o zorlu eğitimi almazsa, giridiği savaşı kolay kolay kazanamayacaktır.
Çocuklarınıza duygusal davranarak en büyük yanlışı sizler yapıyorsunuz onlara karşı.
Bırakın düşsün, yaralansın, kirlensin. Düşe kalka öğrenecek bu hayatı.
Emin olun iş adamları, ceo lar, yüksek gelir getiren meslekleri icra eden kişiler artık okul okuyanlardan değil hayatı doğru öğrenip hamlesini ona göre yapanlardan çıkıyor.
Okulu değil hayatı iyi okusun, ortalıkta bir sürü gezinen işsiz, güçsüz mühendis, avukat ve öğretmen var. Hayat şunu öğretiyor artık insanlara;
Çok çalışan, sınava giren değil, doğru zamanda doğru yerde olup doğru insanlara denk gelmekle başarılar kazanılıyor.
Tabi coğrafik etmenlerin de bu duruma etkisi yabana atılmayacak derecede önemli ama yine de Bir insanın ahırda doğmuş olması onun at olmasını gerektirmiyor.
