Doğal olarak yaratılan ve insanlara yüce Allah’ımızın bir hediyesi olarak armağan edilen kainatın bir Arz-Küresi, gezegeni olan Dünya ve içindeki vahşi insanlar, kimliksiz, kişiliksiz insanlar ile ilkesizlikleri beni yordu.
Onun için yorgunum ölünce dinleneceğim bu da kesin değil ne de olsa amel defterimiz, Dünyada iken yaptığımız hayır ve şerler olacak sınıfı geçip geçmediğimiz kabirde çok net olarak belli olacak.
Amaç ve hedeflerine ikinci üçüncü şahısların hatalarından dolayı zaferi yudum, yudum içemeyen bir komutanın emsali diye bileceğimiz bir takım amatör sebep ve sonuçlarından dolayı yorgunum hayat yorgunuyum.
Bir bayrak yarışında takım olarak koşuyorsanız gecikmeyle size bayrak veriliyorsa uçsanız bile şahsınızın dışında kaybedilen zaman ve yapılan hatalar elbette ki sizi de olumsuz olarak etkiliyor olacak.
Hiç bir hatanız ve günahınız olmadığı halde yenilgiye ister istemez ortak ediliyorsunuz işte böylesi bir kaç nedenle yorgunum.
X şahıs sizi anlamazsa olmayan minik kapasitesi doğrultusunda plan ve projelerinizi allak bullak ederse Y kişi de çakal çıkıp size ihanet edip stratejiye bol miktarda tuzlu ve kaynar su katarsa o aş pişmez.
Pişse de adına aş denilemez takım oyununuz bozulur gider işte böylesi haller yaşatıldı bana bu yüzdendir ki hem ruhsal hem de bedensel ve beyinsel olarak yorgunum.
İlke, prensip, şahsiyet, kimlik ve kişilik, deneyim ve bilgi donanımından yoksun bir ekiple ne yapılabilinir?
Böylesi amatör bir takımın, kaptanı bile olsanız sahanızda dahi yenilirsiniz bunun için yorgunum.
Zincirden bir halka koparsa maalesef arkası geliyor ve başlıyorsunuz kırıklarla, kopmalarla, kayıplarla zaman kaybetmeye, anlaşılamamaya böylesi bir nitel ve nicelikten ötürü yorgunum.
Demiştim ya yorgunum ölünce dinleneceğim artık ondan da pek emin değilim.
Ölünce kontrol ve seçenek bizden çıkıyor.
Müsaade edilirse dinleneceğim. Kim bilir belki bu yorgunluğu bile arattırırlar dersem daha doğru olur kanısındayım.
Doğduğumuz gün profesörüz. Yaşam boyu, hayat boyu öğrenmeler devam ediyor deneme yanılma yoluyla ömür boyu öğrenciyiz gibime geliyor.
Her şeye rağmen negatif (eksi) kökenli bir denklemi çözmek de bir hüner, bir beceri olmalı deyip polyannacılık da oynamak gerekiyor zaman, zaman böylesi bir tünelden geçmedim bu tünele atıldım çıkmak ve ışığa doğru yol almak durumundayım. Son ruh halim bu.
Şizofren bir doktorum vardı bir zamanlar o da yitik ve kayıp artık o da yok.
Peki, ne olacak şimdi? Hasta ya iyileşecek, ya iyileşecek. “No Way Out” başka da çıkar yol yok. O hasta ben isem bir yol bulur çaresine bakarım.
Ne de olsa yollar duble ve Roma’ya çıkmıyor Mehmet zor eylemlerin ve olguların üstesinden gelemiyorsa o zaman ne için Mehmet oldu? Deyip kendimi avutuyorum. Ama başkasıysa “Allah Rahmet Eylesin” “Hasta Ex oldu” demekten başka da bir yol yok.
Kalın sağlık ve sevgiyle hasta olmadan, hasta etmeden siz saygın Batman Sonsöz okurlarımız.
Şahıslara özel olarak servis ettiğim bu günkü yazımdan ilgililer kendilerine düşen payı almaları ricasıyla şahsen ben payımı aldım.
