HAYATA SPOR’LA TUTUNDU

HAYATA SPOR’LA TUTUNDU

Hayatımızda istediğimiz her şeyin önünde engeller karşılar bizi. Hayallerimizi arkasına alır ve selam durur önümüzde, meydan okurcasına… Bazı engeller, amacına ulaşır ve vazgeçirir bizi hayallerimizden. Bazı engeller ise hırs ve azmimize yenik düşer ve yıkılır birer birer. İşte o zaman… Bütün kapılar açılır size. Başarıdan başarıya koşarsınız ve işte o zaman gerçekten “siz” olabilirsiz…

***

TRAFİK KAZALARININ SAKAT ETTİĞİ BİNLERCE İNSANDAN SADECE BİRİ

Yeni bir köşe ile karşınızdayım. Başarılı isimlerin peşinden koşacağız bu köşede. Hırs, azim ve başarıyı bir arada bulabileceğiniz keyifli söyleşiler okuyacağız. İlk konuğum, 16 yaşındaki İkram Özperk. O, binlerce insandan sadece biri. Çünkü her gün onlarca insan, geçirdiği kaza sonucu ölüyor ya da sakat kalıyor. İkram da 11 yaşındayken İluh Mahallesi’nde yolun karşı tarafına geçmek isterken, yoldan gecen kamyonun altında kalarak bir ayağını kaybetti. 1 yıl boyunca kazanın kendisinde bıraktığı psikolojik tramvayla boğuştu. Ayağını kaybetmenin üzüntüsüyle dışarı dahi çıkmak istemeyen İkram’ın hayatı, Batman Engelliler Spor Kulübü ile tanıştıktan sonra değişti.

“PROTEZ AYAĞI TAKMAK İSTEMEDİM”

Kazadan sonra protez ayak takmak istemeyen İkram, ilk başlarda nakil yoluyla kendisine ayak yapılacağını düşündü. Acı gerçekle yüzleştiğinde ise bir kez daha yıkıldı. Çünkü protez bacakla yaşamak zorundaydı. Protez ayağa alışmakta zorluk çektiğini söyleyen Özperk “Kazadan sonra yoğun bakımda kaldım. Yoğun bakımdayken ayaklarımın olmadığını hissettim. Babam bana yeni bir bacak yapılacağını söyledi. Ben de nakil yolu ile bana yeni bir ayak yapılacak zannettim. Yoğun bakımdan çıktıktan sonra protez yapılan yere gittik. Bana bir protez ayak yaptılar. Beğenmedim ve reddettim. Çünkü kışın kayıyordu rahatsız oluyordum. Yazın da terliyordu, takmadım. Sonra değneklerle yürümeye başladım” dedi.

“1 YIL BOYUNCA KİMSEYLE KONUŞMADIM”

Geçirdiği kaza sonucu ayağını kaybetmenin üzüntüsünü yaşayan İkram, uzun süre boyunca hiç kimseyle konuşmak istemedi, adeta insanlardan kaçmaya başladı. İkram, kazanın kendisinde yarattığı etkileri anlatırken “Yaşadığım kaza sonrası 1 yıl boyunca kimseyle konuşmadım. İçime kapandım. Bu süreçte 4–5 ay boyunca evde kaldım. Arkadaşlarım bana destek vermek için bize geliyordu. Arkadaşlarımla sohbetlerle yaşadığım dehşeti unutuyordum. Arkadaşlarım ve ailem sayesinde hayata yeniden hayata tutundum” diyor.

“KULÜPLE TANIŞTIKTAN SONRA HAYATIM DEĞİŞTİ”

Batman Engelliler Spor Kulübü ile tanıştıktan sonra özgüveninde iyileşme yaşandığını aktarıyor İkram. Yaşadığı değişimi ise “Arkadaşımla birlikte kırtasiyeden kitap almaya gittiğimde, Nasrettin (Kaya) Başkan ve Cuma (Çilek) Başkan, beni yolda gördü ve cep numaralarını verdiler. Bu tanışmayı babama anlattım. Sağ olsun babam da destek çıktı. Bu sayede Batman Engelliler Spor Kulübü ile tanıştım. Orada benimle aynı kaderi yaşayan, doğuştan ya da kaza sonucu sakat kalan onlarca arkadaşla tanıştım. Bu durum bana güç verdi. Sakat kalana kadar böyle bir derneğin olduğundan haberim yoktu. Takıma başladım ve şuan maçlara çıkıyoruz. Basketbola başlamadan önce çok utangaçtım ve kimseyle konuşmuyordum. Bu takım ve dernek sayesinde bu sorunumu aştım” sözleri ile anlatıyor.

“HEDEFİM MİLLİ TAKIMDA OYNAMAK”

İkram, Batman Engelliler Spor Kulübü ile tanıştıktan sonra yüzünü potalara çevirdi. Tekerlekli sandalyeye binerek basketbol oynamaya başlayan İkram, kısa sürede takımın en gözde sporcularından biri oldu. Kendine hedefler belirledi. Basketbolda başarılı sonuçlarla adını duyurmak istediğini söyleyen İkram “İleride hedefim Milli Takımda oynamak. Bu aşamada kendimi geliştirmeye devam ediyorum. İnşallah Milli Takımda da oynayacağım. Böylece hem memleketimi hem de ailemi gururlandırmış olacağım” diyor.

“ACINASI BAKIŞLAR RAHATSIZLIK VERİYOR”

Engelli bireylerin önündeki en büyük engelin, duyarsız vatandaşlar olduğunu dile getiren İkram, insanların acınası bakışlarından rahatsızlık duyuyor. Sitemlerini ileten İkram “Toplum tarafından mağdur gözüyle bakılıyoruz. Bu beni çok üzüyor. Belediye otobüslerine ya da bir ortama gittiğimde acınası ses ve bakışlarla karşılaşıyorum. Bu durum beni çok rahatsız ediyor. Bunu yapmalarını istemiyorum. Biraz daha duyarlı olabilirler” diyor.  

“MAÇLARIMIZI İZLEMEYE GELİN”

İkram, 11 yaşındayken uğradığı elim olayın sonuçlarını, kendisiyle aynı kaderi yaşayan insanlarla tanıştıktan sonra, yüzünü potalara dönerek atlattı. Engel tanımadı. Koltuk değneği ile basketbol oynayan İkram, Milli Takımda basketbol oynama hayalinin peşinden koşuyor.

Engelli bireylere seslenen İkram “Engelli kardeşlerime sesleniyorum. Sporla mutlaka tanışsınlar. Bence evlerine ve içlerine kapanmasınlar. Ailelerine büyük görev düşüyor. Engelli çocuklarına destek olsunlar onları hayatın içine sürüklesinler. Biz de Batman Engelliler Spor Kulübü basketbol adına Batman’ı temsil ediyoruz. Batmanlılardan beklentimiz, iki haftada bir maçlarımıza gelsinler, bizi yalnız bırakmasınlar” diyor. İkram’ın sesine kulak verin, onu ve onun gibi binlercesini yalnız bırakmayın… 

KÖŞE ADI: YAŞAMA TUTUNANLAR

HAZIRLAYAN: HATİCE TÜRKAN