Güne umutla uyanan her Can'a merhaba!
Düştükçe düştüğü yerden kalkmasını bilen her Can'a merhaba.
Batman'a merhaba!
Sizle başlayacağımız bu yolculukta yolumuz umutludur.
Umutsuzluğa bizim soframızda yer yoktur.
Yıllar öncesinde nasıl bir soğan bir ekmekle doymasını bildiysek yine doyarız.
Yeter ki umudu yüreğimizden eksik etmeyelim.
Fatih Sultan Mehmet Umut etmeseydi İstanbul'u, fethedebilir miydi?
Bebek hiç umut etmese yürümeyi, yürüyebilir mi?
Bizler Umut etmeliyiz.
Hiç pes etmemeli, her yokuşun bir inişi olduğunu unutmamalıyız.
Hayat bir sevdadır.
Sevdanın çiçeği de umut etmektir.
Sevdalı bir gününün sonrası da mutluluktur.
Niçin yaşarız hayat denilen sahnede?
Yemek, içmek için ise bunu hepimiz yapıyoruz.
Ama mutlu olmayı beceremiyoruz.
Yaşam karşısında hep bir eksik hissediyoruz kendimizi.
Hiç tamamlanamayan bir resim gibi son fırça darbesinin eksikliğiyle bir eksiğiz.
Neden mi?
Bir türlü bitmek bilmeyen isteklerimizin yükü omuzlarımızı sarsıyor.
Oysaki dedik ya bir ekmek bir soğan bir mideye kâfi.
Malın mülkün çoğuna ulaşmak için ömrün çoğundan olmak mı iyi?
Değil.
Mal ve mülkün azı ömrün çoğu kâfi.
Gelin hep beraber mutluluğa dokunalım.
Yüzümüzden gülümsemeyi, yüreğimizden umut etmeyi eksik etmeyelim.
Güneş olup her yüreği aydınlatalım.
Ay olup karanlıkları aydınlatalım.
Kutup yıldızı olup yolunu şaşırana umut olalım.
Hep güzel olalım.
Güzellik dağıtalım.
Her evde, sokakta, caddede ve kentte umutlar çoğalsın.
Merhaba Batman! Merhaba Canlar!
Merhaba umutlu bir sevdayla mutluluğa tutunanlar!
Merhaba!
