Kuşlar daha bir ötüşken. Doğa tüm canlılığıyla uzun zamandır olmadığı kadar canlı. Çünkü bizler bu zor dönemde evimizde mapusluk çekerken doğa hür ve yaşam dolu. Papatyalar kaldırım taşlarının arasından bile çıkıverdi. Asfalt yol kenarları yeşilin cümbüşünün yanı sıra renk renk çiçeklerle süslendi.
Her sene biz doğaya yürürken bu sene doğa bize yürüyor. Her sene Hıdrelez'de biz doğaya koşup bir kışın ardından gelen sıcak günleri kutlarken bu sene bu olmayacak. Evimizin penceserinden doğayı izlemekle yetineceğiz. Tabiki büyük bir kentin betonlaşmış, hiç bir ruhu olmayan yapısı içerisindeyseniz bu hiç mümkün olmayacak.
Hızır ve İlyas yeryüzünde buluşup doğada gezerken biz uzaktan bakmakla yetineceğiz. Yeşil ağaçlık alanlar, su kenarlarında doğa cümbüş ederken biz bu güzellikten mahrum kalacağız. Dileklerimizi evimizin duvarına asıp "seneye" deyip sineye çekeceğiz. Evdeki her kişi için yedi nohut ya da yedi fasülye ekemeyeceğiz. Kötülükler belki bu sene hep bize gelecek. Çakıl taşlarıyla isteklerimizi toprağın bağrına resmedemeyince hiçbir isteğimiz yerine gelmeyecek. Bu senenin yazında hep hasretlikler biriktireceğiz yüreğimize. Hep ertelenmiş güzellikler içimizi kavuracak.
Olsun.
Sağlığı yerinde olmayana yaşam zindandır.
Sağlığımız yerinde olduktan sonra bundan sonraki tüm Hıdrelez'lerde doğaya koşup bu Hıdrelez"i yaşayamamanın acısını çıkarırız. Ama doğanın insan için ne kadar değerli olduğunu unutmayarak bir otun, bir çiçeğin, bir ağacın, bir kuşun, bir canlının canını acıtmadan.
Doğayı ve insanları kucaklayarak her günü bir kavuşma günü sayarak yaşamı yaşamanın hazzına vararak nice Hıdrelez'lere...
