Değerli Sonsöz Gazetesi okurları, bugün benim de aralarında olduğum genç kesimin bu pandemi sürecinin bize yaşattığı olumsuz etkileri siz değerli okurlarımıza aktarmak istiyorum. Umarım bunu okuyan arkadaşlarıma bir nebze de olsa psikolojik olarak destek olabilirim.
Biliyorsunuz ki kısıtlamaların en çok vurduğu kesim 20 yaş altı olan bizleri etkiliyor. Milli Eğitim Bakanlığı yüz yüze eğitimi durdurdu, sadece belirli saatler arasında sokağa çıkma iznimiz var 13:00-16:00 arası. Eğer çalışmıyorsak toplu taşıma araçlarına da binemiyoruz.
Arkadaşlarımızdan iyice uzaklaştık, telefon bağımlısı olduk. En basit örneği abim Mahmut Kemal çok sosyal bir gençti. Her gün arkadaşlarıyla görüşür, mutlaka bir aktivite yaparlardı. Şimdi ise bilgisayar oyunlarından başını kaldırmıyor. Çevresinden iyice soyutlaştı. Bu en yakın örneğim ve size bu örneklerden onlarca sayabilirim.
Kendimden örnek vereyim. Arkadaşlarımla çok sık görüşür her günümüz mutlu geçerdi. Şimdi ise çok zorunlu olmadığı sürece evden çıkmıyorum bile. En büyük korkum-uz dışarıdan taşıyacağımız virüsü anne babalarımıza bulaştırmaktır. Bunun bilincinde hareket ediyoruz. Ama psikolojik olarak gerçekten büyük bir kesimin etkilendiğini düşünüyorum, görüyorum. Eskisi gibi sosyal değiliz kendimizi iyice birbirimizden, çevremizden soyutladık bu pandemi nedeniyle. Umarız bu durum bir an önce son bulur.
Eğitimin online sisteme geçiş yapması ile birlikte derslerimizden yeterince verim alamamaya başladık. Derslerde başarı oranı yüksek derecede düşüş gösterdi. Sınav sonuçları da bunları belgeliyor. Online sistem her ne kadar başarılı bir geçiş olsa dahi yüz yüze eğitimin artıları her zaman daha fazladır. Odaklanma sorunu yaşıyoruz, çoğu yaşıtlarımda yüksek artış gösteren Obsesif Kompulsif bozukluğu (takıntılık, odaklanma sorunu) başladı.
Pandeminin etkisiyle birlikte psikoloğa ve ilaçlara başvuran genç sayısında oldukça artış görülüyor. Çoğu genç hazırlandığı Liseye veya Üniversiteye giriş sınavına hazırlanırken aylar öncesinden antidepresanlar, sakinleştiriciler kullanmaya başladılar. Çünkü birçoğu her ne kadar hazırlanırsa hazırlansın sınav anında yaşadığı stres ve korkudan ötürü sınavı başarısızlıkla sonuçlandı.
Maalesef artık özgüven eksikliği yaşıyoruz. Yeni bir ortama girince konuşmaya bile çekinir olduk. Kaybetme korkusunu en derininden gençlik olarak hissediyoruz.
Sadece yaşıtlarım değil, bütün insanoğlu pandemi yüzünden psikolojik açıdan etkilendi. Ama ben kendim de yaşadığım için gencin halinden bir genç anlar düşüncesindeyim. Ve her insanın kurduğu hayaller farklıdır. Benim hayalimde ise pandemi bitişinde sosyal etkinliklere katılmak olacak, yine arkadaşlarımla yaşayacağım güzel güneşli günler.
Bu kötü durumdan bir an önce kurtulma dileğindeyim. Çoğu arkadaşım az önce de belirttiğim gibi özgüven sorunu yaşadığını belirtti. Biz yine bir olunca, bütün sorunların, takıntıların üstesinden geliriz diye düşünüyorum. Bence bir dost bin ilaca bedeldir görüşündeyim. Bu zorlu sürecin bir an önce bitmesi ümidimle. Kalın sağlıkla ve mutlulukla siz sayın Batman Sonsöz okurlarımız.
