SONSÖZ SENDE...

ŞAFİ DENİZHAN (Çaycı)

Çaycılık yapıyorum. Ekmeğimi kazanmak için gece-gündüz demeden çalışıyorum. Ama ekmek, aslanın boğazında. İnsanların alım gücü o kadar düştü ki, bir çay içecek parası dahi olmayanlar var. Ben hiç olmazsa iş sahibiyim, halime şükrediyorum. Ancak bu sadece benle ya da birkaç esnafla bitmiyor. İnsanların çoğu işsiz, aşsız. Buna ne zaman çözüm bulunacak merak ediyorum. Halk giderek yoksullaşıyor. Kente fabrikalar kurulmuyor. Gençler başıboş geziyor. Bir esnaf olarak bu sorunun çözüme kavuşturulması en büyük dileğim.

VEYSEL TURAN (EML’DE ÖĞRENCİ)

Endüstri Meslek Lisesinde okuyorum. Buradaiyi bir eğitim alıyoruz. Motorları öğreniyoruz, projeler üretiyoruz. Okulumuzdan gayet memnunum. Mezun olacağım günü dört gözle bekliyorum. Çünkü mezun olduktan sonra faydalı şeyler yapacağıma inanıyorum. Üniversite okuyup eğitimimi daha a ileri götürebilirim. Üniversite okumazsam bile kendi işimi kurarak buradan aldığım bilgilerle aileme katkı sunabilirim.

SİNAN AYHAN (EML’DE ÖĞRENCİ)

 Ben Endüstri Meslek Lisesinde okuyorum. Burada yıl boyunca yaptığımız ürünleri sergiye çıkardık. Herkesten çok olumlu tepkiler aldık. Projelerimize çok büyük destek verdiler. İşte o zaman bu aldığım eğitimin farkına vardım. Bu yüzden öğretmenlerime, okul idarecilerimize çok teşekkür ediyorum. Aldığımız eğitimle bundan sonraki hayatımızı gayet rahat bir şekilde sürdürebileceğimize inanıyorum.

ABDULKERİM ÖZER (KONFEKSİYONCU)

Çözüm sürecini yakından takip eden bir esnaf olarak barış umutlarımı halen yoğun bir şekilde taşıyorum. Ben, halklar arasında bir sorun görmüyorum. Biz Türk, Kürt veya Arap halkları birbirimizi dışlamadan yaşıyoruz. Ancak ülkenin siyasetine yön veren isimler, bunu görmüyorlar. Halklar barış istiyor. Savaştan bıktık, usandık. Bir esnaf olarak da bu savaş sürrecinin zararlarını çok yoğun bir şekilde yaşıyoruz. Çünkü halk yoksul, alım gücü düşük. Çünkü yatırım yok, iş yok. Bu da esnafa yansıyor. Eğer çözüm süreci başarılı bir şekilde ilerlerse esnafın yüzü gülecek inanıyorum.