Bilmem gördünüz mü?
Son günlerde bir fotoğraf, futbol sayfalarında dolaşıyor.
Fotoğrafta, arkada Galatasaray rezerv takım oyucuları, önde de inekler var.
Evet, yanlış okumadınız, inekler var.
Bu fotoğrafla ilgili çok dalga geçildi, fakat gördüğüm kadarıyla hiçbir yönetici hatta taraftarların çoğu, bu durumun ne kadar tehlikeli oluğunun farkında değil.
Tehlikeli olan ineklerin orada olması değil aslında.
İnekler oradan alınır, başka yere konur.
Ancak sıkıntı şu;
İneklerin yeri değişse bile, yöneticilerimizdeki altyapı kafası değişmeyecek.
İnternetteki sitelere baktığıma altyapının gerekliliğiyle alakalı fazla bir şey bulamadım ve bunun üzerine yeni yazımı altyapı problemi üzerine yazmaya karar verdim.
Öncelikle altyapı kelimesinin anlamına bakalım;
Altyapının futbol literatüründeki anlamı, sporcu adaylarını ilk gençlik yıllarında itibaren sportif ve ahlaki anlamda geliştirmek ve profesyonelliğe hazırlamaktır.
Ülkemizde bu işi en iyi yapan takım şüphesiz Altınordu.
Çıkardığı oyuncular hem yetenekli hem de ahlaklı olması sebebiyle Türkiye ve Avrupa’da çokça seviliyor.
Evet, Altınordu altyapı açısından çok iyi bir takım.
Fakat diğer Türk takımları için aynı şeyleri söylemek maalesef mümkün değil.
Örneğin, bugün Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş ya da Süper Lig’deki herhangi bir kulübün seçmelerine gittiğiniz zaman fark ettiğiniz ilk şey, hocaların sizi gram izlemediği olacaktır.
Biraz daha dikkatli izlerseniz, sahadaki oyundan çok, ellerindeki listeye baktıklarını görürsünüz.
Seçme maçlarında mükemmel oynayan hatta belki de üst yaşlarda oynayabilecek sporcular değil, kulüp çalışanlarıyla ilişkisi olanlar ya da parası olanların akrabaları iyi oynayıp oynamadığına bakılmaksızın kadroya alınır.
Bu nedenlerde dolayı o sezon, takım fazla bir ilerleme kaydedemez.
Bunun dışında Türkiye, gerekli tesis ve sporcu konusunda çok zayıf bir ülke.
Örneğin bizimle nüfusu aynı olan Almanya’da lisanslı futbolcu sayısı 7.000.000 iken Türkiye’de sadece 400.000.
Türkiye de 125 tane profesyonel (ki bu 125 sahanın çoğu çok düşük kalitede) saha var iken Almanya’nın profesyonel saha sayısı 943.
Bu veriler bize, bir ineğin saha kenarında çimen yemesinden daha fazla şey anlatıyor değil mi?
