Şehrimizde Kısmet Mahallesi, çarpık kentleşmenin en bariz örneğidir
Sokaklar dar ve bakımsız.
Ne bir yeşil alan ne düzgün bir sosyal donatısı var.
Bir tarafı İluh Deresine bir tarafı, Gök Taksi, bir tarafı eski çarşıya dayanır.
Çoğunluk eski gelir düzeyi düşük olan ailelerdir. Eski Batmanlılar ve Suriyeli mülteciler yaşıyor bu mahallede.
Bu mahallede ilk günden bu yana şehirleşme adına bir ilerleme sağlanmadı.
Deyimi yerindeyse kısmetsiz bir mahalledir.
Olan da yıllar yıldır Kısmetsiz Mahallenin çocuklarına oluyor.
Çocuklar burada mutlu değil.
Çünkü oyun oynayacakları bir alanları yok.
Spor yapacakları bir sahaları yok.
Güvenli, şeffaf ve ferah sokakları yok.
Evlerinin kapılarından öteye her şey riskli ve tehlikeli.
Bu nedenle evden pek çıkmıyorlar.
Dört duvar aralarında zaman öldürüyor kısmetsiz çocuklar.
Bu aralar Yıldız Hoca sayesinde kendileri ile ahbap olduk.
Yaşları 10 ile 16 arasındaki Gülcan, Songül, Rojin, Deniz, Nuray, Melek, Azat, Fırat, İsmail, Zelal, Yasin ne zaman mahalleye gitsem ellerinde sokaklarının dökülmüş duvarlarına resimler çiziyorlar.
Bu sayede Kısmetsiz Mahallenin araç girmez sokaklarında duvarlar bir anda çiçek açtı.
Sürmeseler de büyük hayalini kurdukları bisikletleri oldu duvarlarda.
Yağmurda ıslanmalarını önlemeyecekse de rengârenk şemsiyeleri.
Çiçek açmış oya ağaçları.
Masmavi denizleri.
Topları, topaçları var artık duvarlarda.
Heveslerini ve özlemlerini bu şekilde gideriyorlar.
İsteklerinin ardı arkası gelmiyor.
Kısmetsiz Mahallenin duvarlarını resimlerle donatmaya çalışan ve çocuklara gönüllü hocalık yapan Yıldız Tüzel, mahallenin makus talihini kırmaya çalışıyor.
Sadece çocuklar değil, büyükler de katılıyor çalışmalara.
Evinin altında bir daireyi atölyeye dönüştürmüş.
Resim çalışmasından geriye kalan zamanı da bahçede genelde çocuklarla geçiriyor.
Yıldız abla tek başına onlarca çocuğa yetişmeye çalışıyor.
Ben de kendilerini tanıdığımdan bu yana destek olmaya çalışıyorum.
Resim ve diğer çalışmalar için çok ihtiyaçları var.
Bu köşede bir daha yazdım, yetmedi sosyal medya hesaplarımda ihtiyaçlarını kalem kalem yazdım.
Bir duyarlı iş insanı hariç, bu güne kadar kimse herhangi bir destek sunmadı.
Kurumlar, sivil toplum örgütleri (Bir Kalp Bin Umut Platformu hariç) ilgisiz.
Yıldız Hocanın maddi ve manevi özverili çalışmaları yaklaşık bir aydır her gün sürüyor.
Bu sayede çocukların yüzü gülüyor, Kısmet Mahallesi renkleniyor.
Genç bir kadın sayesinde Kısmet Mahallesinin sokakları ilk kez sanatsal etkinliklere sahiplik yapıyor.
Kısmet Mahallesinin Yıldız’ının, imkânsızlıklar nedeni ile ne gücü ne de takati.
Yıldız Hoca solarsa öğrenciler de üzülecek.
Yıldız Hoca'nın solmaması için kamu kurumları, sivil toplum örgütleri, iş insanları ve esnafın maddi ve manevi desteğine ihtiyaç var.
Bakalım hangi duyarlı kurum, kuruluş veya kişi bu desteği sunacak.