Güzel günlere inanıp güzel günleri yaşayamaz olduk.
İnadına ümit etmekten vazgeçmedik. Yaşadığımız hayatta bazen yorulduk bazen de durduk. Arada nefes alamaz, kabımıza sığamaz olduk. İnsanların neler yapabileceğine şahit olduk.
Şahit olduklarımıza şaşırmaz olduk.
Şaşırmadıklarımıza da alışır olduk.
İnsanoğlunun ne kadar güçlü olabileceğini neler yapabileceğini düşününce bunu algılamakta bile zorlanırken şu an varılan noktayı düşünüyorum.
Dünyayı bir cehenneme çevirmek için elimizden geleni yapıyoruz. Dünyanın, doğanın dengesiyle oynuyoruz.
En önemlisi insan olmanın insanlığın dengesiyle oynuyoruz. İnsani olan duygularımızı “merhamet, şefkat vicdanımızı” kaybediyoruz.
İnsanları diğer canlılardan ayıran aklı güzel şeyler yapmak için kullanabilecekken, insanoğlu yok etmeyi tercih ediyor Öyle çok yok etik ki bu yok edilişlere alışır olduk.
Birkaç gün öncesi ayrı iki şehirde patlayan bombalar ayrı canları aldı. Arkalarında yine aynı acıları bıraktı.
Gözyaşın rengi olmaz, acının da tarifi yapılmaz. Ama her insan bir dünyaysa ne çok dünyayı yok etiler. Ne çok kişinin hayallerini, heyecanlarını, korkularını, sevinçlerini umutlarını yok etiler. Ve de ne kolay yaptılar.
Yapanları lanetlemekten artık bu yaşananların son bulmasını istiyoruz demekten yorulduk. Ölü sayılarının yaralı sayılarının sıradan rakamlarmış gibi verilmesinden yorulduk.
Ne yazık ki biz bu haberlere alışır olduk. Her ne kadar insan yanımız alışmak istemese de.
Ve bizlere sokaklarda kalabalık yerlerden uzak durmamız söyleniyor. Kendi canımızı sokaklara çıkmayarak kalabalıkta yürümeyerek korumuş olacağız.
Canımız kendimize emanet. İşimiz falan varsa kalabalıkta yürümek zorunda kalırsak ta oda artık Allah’ a emanet. Durum acıda olsa bunu gösteriyor.
Şuan yaşadıklarımız yaşamak zorunda kaldıklarımız böyle ama yazımın başında da yazdığım gibi bizler güzel günlere inanırız. Öbür türlüsü çekilmez, yaşanmaz zaten.
Güzel günlere olan inancımızı Nazım’ın “Güzel Günler Göreceğiz” şiirinden alıntıyla bitirelim.
İnanın güzel günler göreceğiz çocuklar
Güneşli günler göreceğiz
Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar
Işıklı maviliklere süreceğiz
Bahara merhaba dediğimiz bu günlerde bayram tadında olmasa da Nevruz’u kutladık.
Belki halay çekmedik istemedik ama Nevruz ateşini umutlarımızda, güzel günlere olan inancımızda yaktık.
Güzel günler umuduyla hoşçakalın...
