İnsanlar dünyada yaşam mücadelesi içerisinde hayat aşamalarında çeşitli zorluklarla karşılaşmaktadırlar.
Karşılaştıkları zorlukların bazıları tahammül edilebilir düzeyde iken bazılarda sabırları alt üst eder.
Geçen gün toplumu yakından ilgilendiren ve insanların empati yapma davranışına itecek bir haberi izledim.
Beni hayrete düşüren ve sizinde tefekkür edebilecek nasıl zorluklarla mücadele edildiğini gösteren bir yaşam mücadelesi.
İdlib’te bombalı saldırıda sağ bacağını kaybeden bir Suriyeli’nin beraber yaşadığı kolsuz bacaksız doğan çocuğunun yaşam zorluğu.
Evet, izlediğim haber bu.
Fotoğraf sanatçısı Mehmet Aslan'ın çektiği 2021 yılında üst ve alt uvzuları olmadan dünyaya gelen Mustafa ile bir bacağını bombalı saldırıda kaybeden Suriyeli baba Munzir'in karesi, dünyanın en prestijli ödüllerinden biri olarak kabul edilen Siena Uluslar arası fotoğraf ödülü ne layık görüldüğü haberi.
Güzel bir gülümsemeyle objektifte görülen Mustafa, annesinin hamilelik döneminde gördüğü sinir gazı tedavisinde vücudundaki etkileşimden dolayı alt ve üst uvuları olmadan küçük Mustafa’yı dünyaya getirmiş.
Fotoğraf yarışması 163 ülkeden gelen binlerce başvuru arasında birinci seçilerek İtalya’da sergilenecek.
Fotoğraf karesinde baba ve çocuk mutlu bir kare oluştururken, beni düşündüren durum tam bir ibretlik.
Aile bu durumda yaşam zorluklarıyla savaşırken şahsen sağlıklı birey ve toplum olarak hiç bir şeyden eksiğimiz yokken bu durum karşısında Allah’a her an şükrederek ona borçlu olduğumuzu idrak etmemiz lazım olduğunu düşünüyorum.
İnsan sağlıklı iken, her hangi bir şeye ihtiyacı yokken hayatın bazı gerçekleri karşısında duyarsız kalabiliyor.
Başına bir olay geldiğinde veya bir felaketle karşılaştığında bir şeyin farkına varıyor.
Fotoğraf sanatçısı Mehmet Aslanı aldığı bu anlamlı ödülünden dolayı kutluyorum.
Gerçek ve sağlıklı bir ömür mükemmelliğine erişmek için güçlü melekelerimizi ve öz bilincimizi kaynaştırmak suretiyle huzurlu yaşam diliyorum.
