Bayramlar, eski heyecanını kaybetti. Çocuksu, temiz duygularla geri sayımların başladığı bayram sabahları yok artık. Belki bizler eski biz değiliz. Değişen, bayram sabahları değil de bizleriz.
Özenerek bayram gününe özel aldığımız kıyafetlerle bayram sabahına “merhaba” diye uyanan çocuklardık bizler.
Bayram sabahı erkenden kapı zilleri çalardı. Kapı kapı dolaşan güler yüzlü çocuklardık.
Eller de çantalar, poşetler “kim daha çok şeker topladı” yarışına girerdi, çocuklar en güzel kıyafetleriyle.
Mahalleydi… Herkes birbirini tanırdı öyle iki sokak ötesine gitmekten asla korkmazdın. Şekerlerin, kıyafetlerin yarıştığı gündü. Günün birincisi tüm çocuklar olurdu. Çünkü o güne özeldi herkes.
Bizler büyüdük, bayramlar eski tadını kaybetti.
Ne sokaklarda şeker toplayan çocuklar, ne de bayram gününe özel aldığı elbisesiyle mutlu olan çocuklar kaldı.
Belki de çocuklar hayal kurmaktan vazgeçtiği içindir eski bayramların olmayışı.
*****
Kurban, teslimiyettir, adanmışlıktır. Hz İsmail’in Allah’a olan teslimiyetidir.
Bizlere de en güzel örnektir.
Günümüzde şekilci bir Müslüman topluluğuna dönüştüğümüz düşünülürse, paraya, güce, mevkiye ve gösterişe teslim olunduğu apaçık.
Dillerin başka söylediği, yaşayışların başka olduğu, her şeyin kılıfına uydurulduğu, herkesin en iyi Müslüman olduğu (!) bir dönemdeyiz.
Neyse ki hesaplar Allah’ a verilecek.
*****
Kurban Bayramı’nda kurbanlar kesilecek.
Ne yazık ki hayvanlara yapılan eziyetleri izleyeceğimiz 4 gün bizi bekliyor.
Kaçan kurbanları ekranlarda göreceğiz. Daha sonra onları yakalamak için hayvanlara yapılan vahşeti izleyeceğiz.
Kasaplıktan anlamayan insanların ellerine bıçak alması ve hayvanlara eziyet ederek onları kesmesi ayrı bir vaka.
O arada kendilerini de yaralamayı ihmal etmeyecekler.
Hastanelere hayvan keserken yaralanan vakalar gelecek.
Ne yazık ki 4 gün boyunca bunları izlemek zorunda kalacağız.
Elbette ki kimse kurban kesilmesin demiyor ama bu görüntüler yaşanmasın.
Bu bayramın “kurban eziyeti”ne dönüşmemesi dileğiyle Bayramınız kutlu olsun
