ekmeği bol eyledik
acıyı bal eyledik
sıratı yol eyledik
geldik bugüne
ekilir ekin geliriz
ezilir un geliriz
bir gider bin geliriz
beni vurmak kurtuluş mu
Hasan Hüseyin Korkmazgil
Ben bir kadınım.Benim adım kadın.Tepeden tırnağa bir kadın. Hangi kadın mı? Sizin kulaklarınızın feryadını duymadığı, gözlerinizin görmediği, dilerinizin diz çöktüğü kadın.Acılardan duvarlar kuran ve her gün sivrisinek gibi o duvarlara çarpıp ezildiğiniz kadın.Titrek bir mum alevinin isinde bile pervane olup her gün binlercenizin binlerce kez yandığı kadın.Duymak istemediğiniz zaman Gözlerinizin şeytan, dilerinizin sus, kalpleriniz sağır, kulaklarınız kör olduğu kadın.Tek vasfı kadın olan
herhangi bir kadın.Yeri geldiğinde ananız, yeri geldiğinde bacınız, yeri geldiğinde aşkınız/sevgiliniz, yeri geldiğinde kızınız, işçiniz, emekçiniz herşeyiniz olan bir kadın. Kimliksizim;lakin sizin gibi kişiliksiz değilim.Tek kimliğim kadın.Ve bu da ceketimi yağmurlara asıp dünyaya meydan okumaya yeten bir kimlik, kimlik numaramanın her rakamında gözyaşı olsa bile. Nefesi bütün kadınlarla yek kokan bir kadın. Kimsenin bilmediği ama herkesin önünde diz çöktüğü yalnız ve tek bir kadınım. Benim travmalarım var bitmek, tükenmek bilmeyen travmalarım ve her kurşunun ardında papatya tomurcuğunda gülümsemeler açan çelişkilerim.Bir gün oturur ağlarım,köy meydanındaki düğün sessizliğinde.Bir gün kahkahalara boğulurum dağbaşı yalnızlığımla kahpe dünya dönerken sizin gibi kahpelerle kahpece.
Bir şerefsiz havaalanının şerefsizliğe destan yazan havaalanında kocasının uçaktan inmesini yüzyıllarca bekleyen ve Kim bilir belki de yüzyıllarca belki de bir ömür öpül/ş/meyi bekleyen bir kadınım.Bir ziyarette bez bağlayıp,kiliseye dilek asıp;Allahtan,Tanrıdan,Xuda'dan bildiğiniz bilmediğiniz her dilden, inandığınız inanmadığınız her Tanrıdan ve hatta Tanrısısızlıktan bile sanrılarla kocamın yalvar yakar ölmesini isteyen bir kadınım. Çünkü bilirim ki bütün renkler nasıl kardeşse bütün dillerdeki Tanrılar da kardeştir, yeter ki siz buna inanın ve hayat barış/bayram olsa.Babam ölmüş,ustam ölmüş,ben yağ satarım hergün. Bir elimde bir sürahi su ve bir elimde hüzün çiçekleriyle mezarlıktayım öksüz kedilerle.Babamın yasını tutmadayım kuşlar da yetim kalmasın diye.Babamın özleminde susmadayım karıncalar kardeşlik sofrasına, ağustos böcekleri sevişmeye dururken bir savaş mevsiminin ilkbaharında.Yeri geldiğinde babamın kızı dedirtir kabadayı olmadayım. Bütün dayılara façalar çizmedeyim. Abidin gibi mutluluğun resmini çizerken ay ay, ay gülümsemelerden her ayının kalbine. Yeri gelir hüzünlere gücenir, babasızlığa güvenir sonra babamın bir bombada paramparça olmasını isterim.Ya da bir gece evinden alınıp faili meçhul bir cinayetin kurbanı olmasını ve ben de cinayetin kör sağır dilsiz tanığı olmak isterim.Cesedi bile bir daha bulunmasın kör bir gaz kuyusuna atılsın diye inlerim.Ve sonra gökyüzünden inerim, kayığıma binerim, mehtapta türkü söylerim; sensizliğe kadeh kaldırır,içerim. Yakamozlarda kaybolurum, kaybolmuşluklarda gezerim gözlerine aheste aheste kürek çekerken motorları denizlere.Ya da olmadı paramparça edip köpeklere kargalara yedirse miydim leşini.Sonrası mı,hani hep aklım sonradan gelir ya başıma.
Ey hayat! her yer karanlık müjganlı bir havada tam 9 ok, hayat/her şey bitti diyorum, bir de bakıyorum çırılçıplak bir denizin kenarındayım. Vuracağım kendimi 9 el erkek kurşunla.
Bir el erkek uzanıyor gövdeme irkiliyorum. Eli omzumda ir-kek sesi neden diyor.Susuyorum ve her şeyi kötü giden bir kadınım diyorum.Eşimden orantısız şiddet,babamdan kabuk bağlanmayan yaralar,sevgilimden yaralara tuz,çocuğumdan bilinmez gemilere kaçış, devletimden böceklere sürgün.Yetmez dolara endeksli parasızlık, kaçak tütüne tifüs,kaçak çaya hasret kanser, ve bilumum adını bilmediğim her baldan acı.Her şeyi gören, bedenimde acıların ilmek ilmek örüldüğü bir kadınım,daha ne nedene gerek var diyorum. A/dam peki ya hepsini düzeltirsem diyor, vazgeçerim diyorum. Vazgeçiyorum, her şey düzeliyor 23 saatliğine ama.Sadece bir kelebek ömrü bile yetmiyor mutluluğuma sonra öküzün biri çıkıp geliyor zıçıyor hayatımın içine.Yetmez bir de diğer bir öküz gelip tüy dikiyor. Üstüne üstelik devletler Yasalar, çıkarıyor(öküzleri koruma yasası). Avukatlar yasalaştırıyor zalimi.Bana yapılan her zulmü reva gören revani yiyen hakimlerse sırf kadın olduğundan adalet terazisinndekl kadının kapalı gözlerinden bile gözyaşları akıtıp teraziyi kaçırıyor..Doktoru,öğretmeni polisi, bakanı bakmayanı,işçisi emeklisi,memuru, me'mur edilmişi, milletvekilisi, başkanı-valisi, imamı, mal müdürü, kaymakamı,herkes,ağzı salya sümük,şehvet dolu ağızlarla hem taciz ediyor hem de bedenim üzerinde konuşuyor.Kahkahamda boğuyor beni kahpe dünya. Sözlerimde arzu var diyor, taciz ediyor sonra bir de sigaralarla, dövüyor.Hem seviyor hem de kuma üstüne kuma, sokaklar üstüne sokaklar YETMEZ BİR DE ÖLDÜRÜYOR.Çünkü ben bir kadınım. VE HER KADIN ÖLMELİ ROMEO çünkü BU ÇOK ÖNEMLİ .Mutsuzluğa şehvet aracı, mutluluğa imam kayığıyım.Aptallığına doymaz her yeri büğrü,develiğine bakmaz her yeri eğri..Bilmez ki ben bir kadınım ölmekle ölmeyen 9 canlıyım ve bilmez ki her aşka ilkbaharda yine 9 canlıyım hem de 9 aylık.Ben bir kadınım ulannn vurun vurduğunuz kadar ben bir ölürüm bin gelirim.Dimdik dururum denize sürülen motorların umudunda karşınızda.Ben bir kadınım Un gibi ezilirim buğday olur yine gelirim bütün renkler kirlenmesin,hayat hep bayram olsun diye...
ACIYI BAL EYLEDİK
«pir sultan ölür dirilir»
bak şu bebelerin güzelliğine
kaşı destan
gözü destan
elleri kan içinde
kör olasın demiyorum
kör olma da
gör beni
damda birlikte yatmışız
öküzü hoşça tutmuşuz
koyun değil şu dağlarda
san kendimizi gütmüşüz
hor baktık mı karıncaya
kırdık mı kanadını serçenin
vurduk mu karacanın yavrulusunu
ya nasıl kıyarız insana
sen olmasan öldürmek ne
çürümek ne zindanlarda
özlem ne ayrılık ne
yokluk ne yoksulluk ne
ilenmek ne dilenmek ne
işsiz güçsüz dolanmak ne
gün gün ile barışmalı
kardeş kardeş duruşmalı
koklaşmalı söyleşmeli
korka korka yaşamak ne
kahrolasın demiyorum
kahrolma da
gör beni
kanadık toprak olduk
çekildik bayrak olduk
döküldük yaprak olduk
geldik bugüne
ekmeği bol eyledik
acıyı bal eyledik
sıratı yol eyledik
geldik bugüne
ekilir ekin geliriz
ezilir un geliriz
bir gider bin geliriz
beni vurmak kurtuluş mu
kör olsanı demiyorum
kör olma da
gör beni
Hasan Hüseyin Korkmazgil
