Batman’ın ilk günlük gazetesi Çağdaş 35 yaşını doldurdu.
Dile kolay tam 35 yıl.
Gazetenin kuruluş yıldönümü dolayısı ile bir kutlama programı düzenlendiğini kadim dostum Hasan Argunağa’dan duydum.
Davetsiz misafir olarak ben de Mezopotamya Otelde düzenlenen etkinliğe tereddütsüz olarak katıldım.
Beni oraya götüren iki haklı nedenim vardı;
Birincisi; Batman Çağdaş Gazetesi benim gazetecilik mesleğine 30 yıl önce adım attığım ilk adresti.
Çağdaş’ta iki dolu dolu ve hayatıma birçok anlam kazandıran iki yılım geçti.
Bu sayede hala büyük bir onurla devam ettiğim basın mesleği sahibi de oldum.
Açıkçası benim gazeteci olmamda Çağdaş’ın büyük emeği var, bunu asla inkar etmem ve unutmam da.
İkinci neden ise benim Çağdaş’ta iki yıl boyunca hiçbir ücret almadan gönüllü olarak verdiğim emek var.
Gazetenin en kıdemlisi ve değişmez direktörü Arif Aslan bunun canlı şahididir.
Kendisi ile birçok riskli haberler peşinde koştuk.
Geliyorum diyen tehlikeleri gazete manşetine taşıdık.
O dönem hedef haline geldik.
Ayrıca sadece haber yazmakla yetinmiyor, köşe yazısı da yazmaya başladım kısa sürede, ayrıca Batman’ın nabzını tutan röportajlar da yapıyordum zaman zaman.
Çağdaş Gazetesinde günlük olarak düzenli bir şekilde köşe yazı yayınlanmasının önemini her fırsatta dile getirdim.
Israrım üzerine de Arif Bey ile dönüşümlü olarak gazetede köşe yazmaya başladık.
Böylece Batmanın ilk günlük gazetesinin ilk köşe yazarı da Arif Aslan’dan sonra da ben oldum.
Bu nedenle Çağdaş Gazetesinin kutlama etkinliğine, bir nevi emeğin, vefanın peşinden gittim.
İyi ki de gitmişim.
35 yıl dolayısı ile hazırlanan sinevizyonu izlerken maziyi bir daha hatırlayarak hafızamdaki anıları tazeledim.
Gazete arşivinden kesitler verilirken gazetecilik mesleğinin zorluklarını ve bu şehrin ne kadar ağır bedeller ödediğini böylece bir kez daha anımsamış oldum.
O günlerden bu güne kadar basın mesleğinde yaşadıklarım, bir film şeridi gibi geçti gözümün önünden.
Bir kez daha Batman için “ah talihsiz ve kederli şehrim” diye söylendim içimden.
Çağdaş Gazetesinden ayrılışım da tümü ile küçücük bir sebepten kaynaklıydı.
Benim ayrılışıma yol açan mesele ile ilgili hakikat ortaya çıkanca da iş işten geçmiş, Batman’da günlük olarak yayınlanan Batman Postası Gazetesinde çalışmaya başlamıştım.
Batman Postası Gazetesinde de güzel ve zor günlerimiz oldu.
Bu gazete ile karşılıklı olarak bir birimize emeklerimiz ve kattıklarımız oldu.
Batman Çağdaş’ta başlayan gazetecilik serüvenim daha sonraki yıllarda değişik basın kurumlarında devam etti ve hala aralıksız olarak devam ediyorum.
Şu an ki adresim malumunuz Batman Sonsöz Gazetesidir.
Batman Çağdaş ve Batman Sonsöz Gazeteleri günlük olarak yayın yapan ve her meslekte olduğu gibi tatlı bir rekabetin içerisindeler.
Bu yüzden her iki gazetenin birbirini ön plana çıkaracak birbiri ile ilgili haber ve köşe yazıları, yazdıkları pek alışık olan durum değildir.
Ancak ben bugün bir tabuyu yıkmış oldum.
Yeri gelmişken bu vesile ile Batman Basını arasındaki duruma da dikkat çekmek istiyorum.
Bazen belki de hiç hak etmemelerine rağmen bizim meslekten olmayanlar için bu köşelerde metihler diziyoruz.
Manşetlerimizde haberler veriyoruz.
Ancak iş, birbirimizin haklarını savunmak, başarılarını takdir etmeye gelince ne yazık ki bunu bir türlü başaramıyoruz.
Oysa birbirimizi küçük düşürmek, birbirimizin açıklarını aramak hepimizi toplum nazarında değersiz kılmaktadır.
Birbirimizi destekler, değer verirsek bu Batman Basını’nın değerini de artırır.
Batman Sonsöz Gazetesi yayın kurulunun demokratik anlayış ve yapısını bildiğimden bu gün bu köşemi en yakın rakip olarak gördüğümüz Batman Çağdaş’a rahatlıkla ayırdım.
Çünkü biliyorum Batman Sonsöz Gazetesinin yayın kurulundan hiçbir itiraz gelmeyecek ve bu yazı harfi harfiyen de yayınlanacak.
Batman Çağdaş’ın 35. yılı dolayısı ile gazetenin kurucusu Merhum Enver Arslan, Allah’tan rahmet, gazetenin bu günlere gelmesinde büyük emek ve özverisi olan Arif Aslan’a ve ekibini tebrik ediyor ve başarılarının devamını diliyorum.
