Batman’da her kış olduğu gibi bu sene de hava kirliği riski var.
Çanak gibi bir yerleşim alanına sahip olan Batman’da her kış hava kirliliği nedeni ile zehir soluyoruz adeta.
TÜPRAŞ rafinerisinden çıkan duman ve gazlar, soba dumanı ve araç egzozu, tandır dumanına karışıp şehrin havasını kirletiyor.
Doğalgaz şehre gelince temiz hava solacağımızı düşünüyorduk.
Doğalgaza rağmen halen şehrin neredeyse yarısına yakını kışın soba ile ısınıyor.
Çünkü doğalgazın evin kapısına kadar gelmesi her şeyin tamam olduğu anlamına gelmiyor.
Ondan sonra asıl işin zor tarafı başlıyor.
Doğalgaz için şart olan bir kombinin fiyatı 10 bin’den başlıyor, 30 bine kadar çıkıyor.
Ev içi tesisat, abone, depozito ve kalorifer peteklerini de ekleyince en az bir 60-70 bin lira lazım doğalgaza kavuşmak için.
Bu parayı ödeyemeyecek birçok kişi, bu durum karşısında çaresiz bir şekilde doğalgaz hattını eve çekemiyor.
Bu kez de ısınmak için kışın ne bulurlarsa yakmak zorunda kalıyorlar.
Batman’ın hava kirliliğinin nedeni anlayacağınız biraz yoksulluk ve fukaralıktan kaynaklanıyor.
Olan da bu şehirde yaşayanlara oluyor, her kış mevsiminde temiz hava hakkından mahrum kalıyorlar.
Sadece temiz hava hakkından değil, birçok haktan mahrumdur Batmanlılar.
Mahrum kaldıkları şeylerin başında tam güvenceli daimi bir iş hakkı geliyor.
Bilmiyorum farkında mısınız, bizim Batmanlı işsizler tam kadrolu iş olmazsa iş beğenmiyor.
Hele hele üretim işini ise hiç sevmiyorlar.
İlla da devlet dairesinde kadrolu iş olacak.
Bu yüzden işsizlik almış başını gidiyor.
Bir de Avrupa Ülkelerine göç sevdası var.
Çoğu işsiz bu ara Avrupa Ülkelerine iltica sırasına girmiş durumda.
100 bin liraya yakın parayı insan ticareti yapanlara vererek yasadışı yollarla Avrupa Ülkelerine kaçak yollarla gidiyorlar.
***
Bizim gazete işsizlik ile mücadele konusunda örnek bir duruş sergiliyor.
Yapacak bir işiniz yoksa Batman Sonsöz Gazetesinin kapıları sonuna kadar size açıktır.
Hemen gelin işe başlayın.
Stajyerlik ve iş deneyimi zorunluluğu da yok.
İki üç yazıdan sonra kendinize yazarım diyebilirsiniz.
Bizim gazetede o kadar çok yazar var ki birbirimizi bile neredeyse tanımıyoruz.
Yazar olmak bu kadar basitleşmiş Batman’da.
Batman Basınında 34 yıllık tecrübesi olan biri olarak ben bile kendime halen ‘köşe yazarıyım’ demezken bizim gazetede haftada bir iki üç yazı yazan kimseler kendini köşe yazarı olarak görmeye başlıyor.
Çoğu zaman bizim gazetenin web sayfasındaki yazar dizilişinde bile daha 2-3 yazısı gazetede yayınlanmış olanların isim ve yazıları benden önce gelebiliyorsa gerisini siz düşünün.
Her meslekte olduğu gibi bizim meslekte de emeğin ve tecrübenin bir değeri kalmamış.
Anlayacağınız kıdem, tecrübe, liyakat ve yıllara dayanan emek değersizleşmiş, her kurumda olduğu gibi bizde de.
Bizim gazetedeki gidişat ‘yeter ki sayfa dolsun, gazete yayınlansın’ anlayışında olan birçok gazeteye benzemeye başlıyor.
Bu yüzden moral ve motivasyonum bozuk bu ara.
Anlayacağınız moral bozucu dış etkenler yetmiyormuş gibi bir de iç etkenlerle uğraşıyoruz.
Söylenecek, yazılacak elbette çok şey var ama bu ruh hali içerisinde yazının da değersizleştiği bir ortamda insanın içinden yazmak çok gelmiyor.
O yüzden kafamda yazmayı düşündüğüm birçok konuyu bu hafta günlüğe dökemedim.
Bu haftalıkta böyle kabul edin, kalın sağlıcakla.
