Toplu taşıma mevzusunun geçtiği yazılarımda tekrar ettiğim bir hatırlatmada bulunarak yazıma başlamak istiyorum.
İyi, kötü özel bir arabam olmasına rağmen mecbur kalmadıkça hususi aracım yerine duruma göre gideceğim mesafeyi ya yürüyerek kat ediyorum ya da şehir içinde toplu taşıma araçlarından istifade ediyorum.
Çünkü biliyorum trafiğe çıkan her araç hem hava kirliliğine hem gürültü kirliğine hem de otopark sorununa yol açıyor.
Ayrıca bir kişi için bir aracı trafiğe çıkarmak israftır ve bana göre acil durumlar hariç günahtır da.
Umarım bu tür hatırlatmalarımın, toplumsal duyarlılık arttırmaya faydası vardır.
Asıl meseleye gelecek olursak;
Yağmurlu bir günde akşam gideceğim yer uzak olduğundan ulaşım için belediye otobüsünü tercih ettim.
Otobüste 15–20 kadar kişiydik.
Otobüs Öğretmen Evine yakın durakta durduktan sonra şoför arkaya dönerek “arkadaki arabaya geçin” dedi.
Çoğumuz bu uyarıyı yanlış otobüse binen bir yolcuya yaptığını sandık önce ve yerimizden kalkmadık.
Bu sefer şoför daha yüksek bir sesle “hepinize söylüyorum arkadaki otobüse geçin” dedi.
Ben dahil sebebini sormadan, itiraz etmeden hepimiz otobüsten inip arka otobüse binmek için sessizce ilerledik.
Arkada bekleyen otobüse zar zor sığdık.
Benim gibi itiraz etmeden otobüs değiştiren biri söylenmeye başladı;
“Ne güzel diğer otobüste oturacak yerimiz vardı şimdi son durağa kadar ayakta yolculuk yapmak zorunda kaldım” dedi.
Hemen aklınıza defalarca yazamama rağmen bir türlü çözüm bulunamayan toplu taşıma rezaletinden söz edeceğim gelmesin sakın.
Çünkü ayakta kaldıktan sonra haksızlığa uğradığının daha yeni fakına varan hemşerim bir tespitte bulundu.
Otobüs ilerledikçe ve ayakta yorulmaya başladıkça hemşerim bir gerçeğin daha farkına varmış oldu.
İlk söylenmesinde cevap veremediğim hemşerim “Biz Batmanılar hakkımızı aramasını bilmiyoruz” dedi.
Eminim bu tespitleri yaparken beni tanımıyordu.
Tanısa en azından bana, sen ve senin gibi birkaç Batmanlı demesi gerekirdi.
Çünkü benim yaşamım, hak savunuculuğu ile geçti diyebilirim.
Onurlu bir yaşam, çevre, insan hakları, kültürel mirası koruma yani her alanda hak arayışında bulundum.
Neredeyse 30 yılı bulacak gazetecilik mesleğini ifa ettiğim süre boyunca çabam, hep hak arama peşinde geçti.
Her Batmanlı, hak arama noktasında ben ve binim gibileri anlayabilseydi zaten hiçbir sorunla karşılaşmazdık yaşamımızda
Otobüsten de sebepsiz yere indirilmezdik.
Gerçekten hemşerimin tespiti son derece yerindedir.
“Batmanlılar haklarını aramasını bilmiyorlar”
Yaşadığımız tüm sosyal, ekonomik, kültürel, çevre sorunlarının temelinde de yeteri kadar hak Eminim ki otobüs şoförü, yolcuların bu haksız uygulaması karşısında direneceğini veya onu amirlerine şikâyet edeceğini bilseydi gerekçesiz olarak yolculara “hadi diğer otobüse” diye yol göstermezdi.
