İş hayatına çabuk terfi ettiren çocuklar hep içimde dert olmuştur.
Sadece çocuk işçiler değil,
Sokak çocukları,
Çocuk gelinler dermanı olmayan bir derttir benim için;
Sadece dert değildir, bunlar için bir şey yapamadığımızdan dolayı bir utançtır da.
Şehrin cadde ve sokaklarında her gün karşılaştığım; Yorgun, çaresiz ve uykusuz çocuklar uykumu bölüyor her gece.
Çocuklar sokaklarda bin bir tehlike ve zorlukla karşı karşıyadırlar.
Çocuklara eziyet, şiddet gibi onları çalıştırmakta kanunen yasaktır, suçtur.
Ancak çaresizlik yasak dinlemiyor.
***
Bu yazımda çaresiz bir çocuğun dramından söz edeceğim.
Kadın girişimci bir arkadaşımız bir iş yeri açmıştı ziyaretine gittik arkadaşlarla.
İş yerinde oturur oturmaz henüz 13-14 yaşlarında bir çocuk işçi dikkatimi çekti.
Arkadaşıma “Sizde çocuk işçi mi çalıştırıyorsunuz” diye sordum.
Arkadaşım; “bu çalışma değil çocuğu himaye etmektir bir anlamda” dedi.
Merak edip nasıl bir himaye olduğunu anlatmasını istedim.
Arkadaşım başladı anlatmaya.
Çarşıda bir eli ile ayakkabı boyarken rastlamış.
Diğer eli ise sarılı olunca merak edip yanına gitmiş.
“Senin okulda olman gerekmiyor muydu?” diye sorarak söze başlamış.
Çocuk ağlamaklı bir şekilde “ağabeyim beni okuldan zorla aldırdı” der.
Sonrada başından geçenleri anlatmaya başlar.
Dersleri iyi olmadığından ve birkaç gün devamsızlık yaptığı için ağabeyi ona şiddet uygular ve “sen adam olmasın” deyip bundan sonra boyacılık yapmasını söyler.
Gördüğü şiddet dolayısı ile kolunda çatlaklıklar ve morarmalar oluşan çocuğu hastaneye de getirmezler.
Çocuk elini bir bezle sarıp eline boya sandığını vererek hadi boyaya derler.
Kadın arkadaş hem çocuğu sokaktan almış, hem de yaralarının tedavisini sağlamış.
Çocuk büyük şimdi bulunduğu yerde her ne kadar mutlu görünse yaşıtları okuldayken kendisinin çalışıyor olmasına yinede üzüldüm.
Şiddete uğramış ailesi tarafından, okuldan alınarak zorla sokak işçiliğine zorlanmış kim bilir ne kadar çok çocuk var etrafımızda.
Şimdi soru şu çocuk işçi çalıştırmak mı, yoksa çocuğa şiddet uygulamak mı suç?
Elbette ikisi de suç ancak ne yazık ki hem okul ortamında hem aile içerisinde şiddete uğrayan çocuklara yapılan kötü muamele genelde cezasız kalıyor.
Birde her öğrenci benim bildiğim kadarı ile ister içerde ister dışarıda olsun okul idaresinin bir noktada sorumluluğu altındadır.
Ailenin her hangi bireyi veya başka birileri öğrenciye şiddet uyguladığı zaman okul yönetiminin öğrenciyi koruması gerekir.
Bu yazıya konu olan öğrenci şiddete maruz kalıyor, okuldan alınıyor ancak bırakın okul idaresini okulun rehberlik hocası bile öğrenci ile ilgilenmemiş.
Bu öğrenci neler yaşadı, şimdi ne nere de? Hiç kimsenin umurun da değildir.
Henüz kirasını bile karşılamayan genç bir girişimci kadın zor durumda kalan çocuğa sahip çıkmış.
Kimsenin sahip çıkmadığı niceleri ise ağır işlerde çalıştırılıyor veya sokaklarda simit ve benzeri yiyecek satıcılığı yapıyor.
Bu çocukların kötü şartlar altında çalıştırılması, şiddet görmesini önleyen mekanizma işlemiyor ne yazık ki.
