Petrolspor’a destek amaçlı Pazar Günü yeni şehir stadında, taraftarlara ayrılan tribünlerde yerimi aldım.
Şile Yıldız Spor’la oynan maç başlamadan önce sırtı Batman’ dönük, güneş almayan, soğuk tribünlerde oturdum.
Üç metre yüksekliği aşan demir parmaklıklar ardından maç öncesi stattaki vaziyetti göz ucu ile bir süzdüm.
Gözlemlediğim kadarı ile tablo hiç de iç açıcı değildi.
Protokol için ayrılan kısımda göründüğü kadarı ile konuk takımın birkaç yöneticisi, Gençlik Spor İl Müdür Halil Eren ve sayıları 10–15 kişiyi bulan çoğu çocuklardan oluşan bir grup vardı.
Basın tribününde Petrolspor Yönetiminden 3-5 kişi, hemen bitiğindeki akredite tribününde Petrolspor Başkanı Ekrem Konaç ve birkaç yönetici vardı.
Bizim bulunduğumuz tribünde ise yaklaşık 2 bini aşan bir taraftar topluluğu vardı.
Bu tablodan çıkardığım sonuç, sadece sporda değil her alanda Batman’ın içinde bulunduğu yalnızlığı, çaresizliği gösteriyordu.
Bu durumdan ben Batman için birçok sonuç çıkardım kendi adıma.
Mesela bu tablodan Petrolspor Futbolcularının da etkileneceğini ve Şilespor karşısında başarı elde etmenin mucizeye kaldığını düşündüm.
Nitekim maç sonucunda hislerim beni yanıltmadı.
Kendi sahamızda beş haftadır galibiyet yüzü görmeyen güçsüz bir takıma 1–0 mağlup olduk.
Eminim ki bu mağlubiyet sadece sahadaki futbolcular ve teknik heyetten kaynaklanmadı.
Bunda her Batmanlı yönetici, siyasetçi, iş adamları ve STK başkanlarının suçu vardı.
Biz Batmanlılar olarak o gün sahada, protokol tribünlerinde birlik ve beraberliğimizi, Batman’ın başarısı için güç birliğini sergilemiş olsaydık bunun saha yansıması elbette farklı olurdu.
Petrolspor’un şu sıralar içinde bulunduğu durum, aslında tam da benim oturduğum tribündeki ruh halime benziyordu.
Üç metreyi aşan parmaklıklar ardında izole edilmiş bir vaziyette.
Bence Türkiye’nin hiçbir stadı bu denli korunaklı ve yüksek güvenlikli değildir.
Sanırsın ki o stada giden, protokol ya da basın tribünü hiç fark etmez, birer holigandır ve onun için önlem alınmıştır.
Oysa Pazar Günü bizzat içinde yer aldığım taraftar, hakemin onca yanlış kararına ve 1–0 öne geçtikten sonra rakip takım futbolcularının her pozisyonda sakatlanma numarası yapmalarına bile tek bir kelime kötü söz söylemediler.
Ama buna rağmen saha içi ve dışındakilerin hepsini toplasak, neredeyse her beş kişiye bir güvenlik görevlisi düşüyordu.
Sahanın fiziki yapısından tutun, sahanın dört bir yanına bu kadar güvenlik görevlisi yığmanın bence hiçbir haklı gerekçe olamaz.
Çünkü kilometre yol kat edip takımını desteklemeye giden Batmanlı Taraftarlar, gerginlik çıkarmaya değil, örnek bir fedakârlıkla takımlarını desteklemeye gidiyorlar.
Böylesi duyarlı taraftarlara her türlü kolaylığı sağlayıp, güllerle karşılamak gerekir.
Ama ben şahsen böyle bir yaklaşıma şahit olmadım.
Bu tavır neden kaynaklanıyor diye merak edenler, sadece demir parmaklıklar ardına adeta hapsedilmiş olan takımın içinde bulunduğu yalnızlık ve protokol tribündeki tabloya baksa bile durumu anlayacaktır zaten.
Bu gidişle şehrimizin tek 3. lig temsilcisi olan Petrolspor, küme bile düşse sürpriz olmayacaktır.
Batman’ı yönetenler, yönetmeye aday olanlar ve yetkililer;
Petrolspor, bir şahsın ticari işletmesi değil, bu şehrin tanıtımına, sosyal ve sportif yaşamına önemli katkılar sunan köklü bir takımdır.
Unutmayın ki bu takımı desteklemek, her Batmanlının ve en çok da sizin görevinizdir.
