Yüz yıla aşkındır kutlanan ve dünyadaki tek özel çocuk bayramıdır 23 Nisan.
Çocuklar bu 23 Nisanı ne yazık ki okullarından uzak kutlayacak.
Korona virüs salgını dolayısı ile eğitime ara verilirken çocuklar da sokağa çıkma yasağı nedeni ile evlere hapsolmuş durumda.
Adeta hapis hayatı yaşadıkları evlerde 23 Nisanı kutlayacaklar.
Evde de olsa bazı sorumluluk sahibi eğitimciler ve kamu kurumları yetkilileri 23 Nisan’ı eğlenceli şekilde kutlamak için programlar düzenleyecekler.
Ama ne kadar da uğraşsalar elbette o hep bir arada kutlanan bayram coşkusunu yaşayamazlar.
Sanal, hiçbir zaman gerçeğin yerini alamaz.
Ama yine de çocukların bu sıkıntılı dönemde soluklanmaları için evde 23 Nisan etkinliklerine renk katan kurum ve kuruluşlara teşekkür ediyorum.
Ben de bu 23 Nisan Bayramında çocuklara moral vermek için onları, çocukluğumuzdaki geçmiş bayramlara götüreceğim.
Yıl 1977 23 Nisan Bayramı.
Beşiri İlçesine bağlı Örmegöze Köyü İlkokulu 4. Sınıf Öğrencisiyim.
Köyümüzde okul olmadığından 3 km. uzaklıktaki Örmegöze Köyüne okula her gün yürüyerek gidiyorduk.
23 Nisan gününe haftalar kala okulda bayram hazırlıklarına başladık.
23 Nisan programı için Hüseyin Akınbay hocamız bize görevler verdi.
Bana yüksek atlama ve güreşin yapılacağı toprak alanı kazı, düzeltme görevinin yanı sıra birkaç görev daha verdi.
5 X5 metrelik bir alanın düzeltme belleyip zemini yumuşatma işini iki arkadaşla günlerce sürdürdük.
23 Nisan etkinlik programı imkânsızlık ve yetmezliklere rağmen dolu doluydu.
Koşu, atlama, güreş, mendil kapmaca, çuval yarışı, yoğurtta para buma oyunu, kaşıkla yumurta yarışı, şiir okuma, folklor, taş atma yarışı, iğne deliğine iplik geçirme ve futbol maçı.
Bu etkinliklerin düzenlenebilmesi için herkes ihtiyaç duyulan malzemeleri evden getirirdi.
İp, çuval, yumurta, tahta kaşık, yoğurt, iğne vb. ihtiyaçları her biri 23 Nisan sabahı evden getirilirdi.
Etkinliklerin düzenleneceği alana sabahın erken saatlerinde velilerimiz bizden daha erken gelirdi.
Çünkü 23 Nisan Bayramı sadece çocuklar için değil, büyükler için de bir şölen bir bayramdı.
Etkinliğin organizatörlüğünü ve sunuculuğunu okulumuzun hem müdürü hem öğretmeni hem hademesi olan Hüseyin Hocamız yapardı.
Yarışmalarda hakemliği de kendisi yapardı.
Birinci gelenlere değişik ödüller verilirdi.
Ödülleri kapmak için kıran kırana yarışıyorduk.
İlkokuldaki son yılımda çuval yarışı ve güreş yarışmasına katıldım.
Hiç unutmam ikisinde de mağlup olmuştum.
O kadar çok renkli geçmişti ki bayramımız mağlubiyeti çabuk unutmuştum.
Uzun yıllardır 23 Nisan Bayramı izlememiştim.
Okulların başladığı dönemde bu sene 23 Nisan Bayramını bir köy okulunda çocuklarla birlikte kutlamayı kafaya koymuştum.
Ama ne yazık ki bu sene nasip olmadı.
Hayallerimi gelecek seneye erteledim.
Tüm çocukların bayramını burada kutlarken gelecek sene daha güzel günlerde bayramı hep birlikte çocuk yürekleri şenlendirecek şekilde kutlamayı umut ediyorum
