Bahar geldi, çiçeklerler ve güller açmaya başladı.
Her bir tarafı yakında güller saracak gibi.
Belki de gül bahçesine dönecek her taraf.
Dünyanın en doğal ve güzel kokuları saracak her tarafı.
Keşke bitmese bu mevsim.
Hiç solmasa güller, çiçekler.
Ama sevinçlerimiz gibi onların ömürleri de kısa oluyor hep.
Bunu bile bile bereketli ve cömert topraklarımızda yine de gül ve çiçekler filizlenecek.
Her biri kurusa da inatla yeni tohumlar bırakacaklar yarınlar için.
Sadece baharda değil her mevsim, gülleri bağrında yetiştirmeye devam edecek bu toprak ana.
Her birinin adı farklı da olsa ortak noktaları güzellik olacak.
En çok da nergis, gül ve papatyalar yüzünü bize gösterecek.
Güller ve çiçekler, yaşamın belirtisidir.
Bu yüzden dünya bir gül bahçesi olsun isterim.
Tüm yüce dağ yamaçları rengarenk olsun.
Masmavi denizle bütünleşsin.
Güzel renkli, güzel kokulu bir deryaya dönüşsün dünya.
Atik ve sevecen Ceylanlar daha özgürce koşsun,
Keklik, bülbül ve kanaryanın sesi birbirine karşısın,
Güller ve çiçekler yüreklere daha çok dokunsun.
Öfke ve nefret yok olsun,
Yeter artık, savaşlar ve düşmanlıklar bitsin.
Yılların biriktirdiği hasretlere,
Katmer katmer acılara,
Yarım kalmış umutlara merhem olsun isterim.
Her yeşeren bir gül ile insanlar gülsün,
Ferahlayıp mutlu olsunlar.
Bu baharda dargınlar, kavgalılar barışsın diye birer buket olmak için daha erken yeşerdi güller ve çiçekler.
Buz gibi yağmur tanelerine,
Sert ve şiddetli rüzgâra karşı da tüm direngenlikleri ile direniyorlar.
O zaman her şeyi bir tarafa atın.
Gülün rengarenk, mis kokulu güllere, çiçeklere…Gülün.
Kesilmesin hiç kahkahalarınız.
İnletsin her bir tarafı.
Bütün uğursuzlukları,
Bütün acıları,
Bütün belaları kovana kadar gülün.
Gülün ki gülüşleriniz hiç eksik olmasın,
Güller ve çiçekler de hayatımıza dokunduklarını hissetsinler.
