Hun dizanin ji bo her Kurdî ya muhîm çiye?
Hun dizanin yan nizanin ez ne emînim lê ez bersiva vê pirsi dizanim.
Di vî alîyî de pêşî ez ya dilê xwe bibijim.
Her Kurd beri her tiştî gerek pêşî Kurd be.
Dû re jî gerek qedrê Kurdîya xwe bizanibe û lê xwedî derê.
Ne ji bo Kurda tenê ji bu Tirka, Arab’a divê her qewm û millet ji vî alîyî ve hişyar be.
Ev tişt muhim û insanîye.
Ji berk u Xweda me bi ser çi zimanî û rengî anîse dinyayê dive em vê înkar nekin.
Zimanê her gelî nasnameye wî ye ev emrê Xweda ye.
Ye nasnameya xwe û gelê xwe înkar bike emrê Xwedê înkar dike.
Ji bo vê Xweda ki bi çi rengî û zimanî anîbe dinyayê gerek mirov bi wî şeklî nasbike.
Ye nasneke bê emriya Xweda dike.
Bi her millet û qewmî re ev pirsgirêk heye.
Lê di vî alîyî de pirsgirêka mezin li pêşiya Kurda ye.
Kurd xwed^ili nasnameye xwe dernakevin.
Qedrê hev nizanin.
Neyartiya mezin bi hevûdin re dikin.
Tev ji hev belawelane.
Li gorî nêrîna min divê gelê Kurd li hev xwedî derê.
Berî ku bibin tiştek pêşî bibin Kurd.
Pêş^inabin Kurd dibin tiştên din.
Kurd xwe nizane,nasnameye xwe nizane dikeve pêşiya tiştên din.
Ev nakokeke mezine.
Em dinêrin her Kurdek hê Kurdîtiya xwe nasnekiriye dibêje;
Ez enternasyonalistim.
Ez sosyalîstim.
Ez demokrasîyê diparêzim.
Ez mafên mirovan diparêzim.
Ez kevneperestim.
Ez alîyê ketiyan me.
Ez anarşîstim.
Ez rastgirim
Ez çepgirim.
Ez niştimanperwerim.
Ez Cumhuriyetçî me
Ez hawirdorparêstim.
Li bal dilê min ku pêşî te zimanê xwe
Nasnameya xwe nasnekiribe tu ne tişte kî.
Ka Kurdi ya xwe, mafê xwe, zimanê xwe bi parêze
Paşi bije ez evim, evim, evim.
Her Kürt, her şeyden önce Kürt olabilmelidir
Her Kürt için öncelikle neyin önemli olduğunu biliyor musunuz?
Biliyor olabilirsiniz ya da bilmiyor olabilirsiniz, ama ben bu sorunun cevabını kendimce biliyorum.
Bu konuda öncelikle kalbimin sesini vererek cevap vereceğim, her Kürt öncelikle Kürt olmalıdır.
O halde Kürtler, dillerinin değerini ve önemini bilmelidir.
Sadece Kürtler değil, her Türk, Arap ve bu ülkede yaşayan her ırkın bunu önemsemesi gerekir.
Bu husus önemli ve insani bir durumdur.
Allah'ın bizi dünyaya hangi dil ve renkle getirdiğini inkar etmemeliyiz.
Her milletin dili, kendi kimliğidir, bu Allah'ın emridir.
Kimliğinizi ve kavminizi inkar ederseniz, Allah'ın emrini inkar etmiş olursunuz.
Her fert, Allah'ın dünyaya getirdiği şekil ve dilde kendisini kabul etmesi gerekir.
Kendi veya başkasının kimliğini tanımayan reddeden, Allahın emirlerine karşı çıkmış sayılır.
Her milletin dil ve kimliği ile ilgili birtakım sorunları var.
Ama bu açıdan en büyük sorun, Kürtlerin önünde durmaktadır.
Kürtler kendi kimliklerine yeteri kadar sahip çıkmıyor.
Birbirlerine değer vermiyorlar.
Birbirlerine karşı büyük bir düşmanlıkları var.
Hepsi kültürlerini ve dillerini sahiplenme noktasında iyi bir durumda sayılmaz.
Bana göre Kürt halkının, kültürüne ve dilline sahip çıkma noktasında birlikteliği olmalı.
Bir şey olmadan önce Kürt olabilmeleri gerekir.
Oysa Kürtler, Kürt olmadan başka amaçlar peşinde koşuyor.
Kürtler kendilerini yeteri kadar tanımıyorlar, her şeyden önce kimliklerini bilmiyorlar.
Bu büyük bir çelişki.
Kendi Kürtlüğünü henüz tanımamış olanlar;
Ben bir enternasyonalistim.
Ben sosyalistim.
Demokrasiyi savunuyorum.
İnsan haklarını koruyorum.
Ben muhafazakârım.
Ben düşenlerin tarafındayım.
Ben bir anarşistim.
Ben sağcıyım
Ben solcuyum.
Ben bu partiliyim.
Ben milliyetçiyim.
Ben Cumhuriyetçiyim
Ben çevreciyim diyorsa,
Ama diline, kültürüne ve kimliğine sahip çıkıp çıkmıyorsa, demek ki hiçbir şey değildir.
Kürtler, önce haklarını ve dillerini öncelikle korusun, sonra çıkıp ben şucu, bucuyum desin.
