Resmî rakamlara göre 150 binin üzerinde Batmanlı, Türkiye’nin en büyük metropolü İstanbul’da yaşıyor.
Bu da demektir ki Batman’ın en büyük ilçesinin nüfusundan daha çok Batmanlı, İstanbul’da yaşıyor.
Tabi bu sayıya öğrenciler, mevsimlik işçiler ve daimi ikametini taşımayanları eklersek bu sayının 250 bin dolayında olduğu tahmin ediliyor.
Bu gün başka bir Batman olan İstanbul’dan notlar sunacağım size.
3 gündür İstanbul’dayım.
Bu süre içerisinde görüştüğüm hemşerilerimiz oldu.
Onlar bana Batman’ın durumunu sordu.
Ben de onlara İstanbul’da yaşayanların durumunu, hemşeri ilişkilerini ve yaşamlarını nasıl sürdürdüklerini sordum.
Görüştüğüm her kişinin memlekete olan özlem ve tutkusu gözlerinden okunuyor.
Üç günlük süreç içerisinde edindiğim izlenimlere ve genel olarak Batmanlıların durumuna gelince;
Kapalı çarşıda kuyumculuk yapan, akaryakıt istasyonu zincirlerinde çalışan, müteahhitlik yapan, yazarlık, ressamlık, sanatçılıkla ilgilenen ve turizmcilik yapandan tutun, ayakkabı boyacılığı yapan Batmanlılar bile var.
Ama en çok da inşaat ve tekstil işlerinde çalışıyor Batmanlılar.
Hemşerilik ilişkileri, Batman’daki birlik beraberlikten farklı değil.
Batmanlı, her yerde aynı Batmanlı anlayacağınız.
Birbiriyle öyle güçlü birliktelikleri, ağları ve bağları yok.
Herkes koca metropolde darmadağın.
Batman ve ilçe dernekleri de diğer illere oranla öyle güçlü değiller.
Adları var, etkileri yok.
Zengin olanlar adeta Batmanlılıklarını gizliyor.
Yeter ki kimse bize ilişmesin havasında.
Fakir olanlar ekmek peşinde.
Orta sınıftakiler hemşeri bağlarını güçlendirmek istiyor, onlar da başarılı sayılmazlar.
Bürokraside de öyle etkili ve güçlü değiller.
Bir yerlere gelmiş olanlar, koltuklarına sıkı sıkı bağlanmış durumda.
Bahçelievler Belediye Başkan Yardımcı Av Helin Görgül ve Beyoğlu/Hüseyinağa Mahalle Muhtarı Lütfü Akın’dan başka Batmanlılara yardım eden kimse de yok.
Kimin başı ağrısa bu iki hemşerimize başvuruyor.
16 milyon nüfuslu İstanbul’un neredeyse %14’ü oranındaki Batmanlıların çoğu, ekonomik sebeplerden dolayı memlekete dönüş hesapları yapıyor.
Pandemi ve depremden sonra fırsatını bulan dönüş yapmış memlekete.
Geriye kalanların da hayali bir gün mutlaka dönmek.
Büyük şehirlerde ekonomik açıdan hayat gittikçe zorlaşıyor.
Kamuda çalışan Batmanlılar da tayin peşinde.
Hatta tayin işini hal edemeyip istifa etmeyi düşünenler de var.
Batmandan İstanbul’a göç neredeyse durmuş.
Tersine göç söz konusu.
İstanbul’a gidenler de genellikle iş bulmayıp geçici olarak çalışmaya gidenler.
Anlayacağınız İstanbul’un taşı toprağı altın değil artık.
Bu deyim fakir için değil, zengin için geçerli.
Zenginin de kendinden başka kimseye bir faydası yok mega şehirde.
Zenginler servetine servet katma derdinde.
Onlar Batmanlı olduklarını unutmuş.
Henüz unutmayanlıların ise işten başını kaşıyacak zamanı yok.
Diğer bir Batman olan İstanbul’dan aktaracaklarım şimdilik bunlar.
