En çok sömürünün yapıldığı emek alanı, tarım işçiliğidir.
Tarım işçiliği alanında en zor işçilik ise mevsimlik işçiliğidir.
Genelde yazın yavrucu sıcağında çalıştırılıyor mevsimlik işçiler.
Büyük kısmı da kadın ve çocuklardan oluşuyor.
Hiçbir sosyal güvenceleri olmayan mevsimlik tarım işçileri cüzi yevmiyelerle çalıştırılıyor.
Bunlara ilişkin devletin sadece yıldan yıla bir icraatı var o da yevmiyelerini aylık ve günlük olarak belirlemektir.
Batman’dan da her yıl binlerce kişinin çalıştığı mevsimlik tarım işlerinde, aylık ve günlük ücretler, TÜİK’in geçen yılın Tarımsal İşletme İşgücü Ücret Yapısı verilerine göre belirlendi.
Mevsimlik kadın işçilerin günlük ücretleri yüzde 13,3 artış göstererek 46 TL olurken, erkek işçi ücretleri yüzde 9,6 artış göstererek 59 TL oldu.
Sürekli tarım işçilerine ödenen aylık ücret, kadın işçiler için yüzde 19,2 oranında artarak 1.332 TL ve erkek işçiler için ise yüzde 19,8 artarak 1.563 TL olarak gerçekleşti.
Tabi bu, kâğıt üzerinde kalan ücrettir.
Gerçek durum ise günlük yevmiye, adamına ve işe göre 15 ile 40 TL arasındadır.
Tabi bir de götürü diye başka bir sömürü yöntemi var.
Götürü usulü de işçiler için tam bir eziyete dönüşüyor.
Bu götürü işini ise iş sahibi direk işçilere vermiyor.
Bazen bu iş çavuşta oluyor.
Bu çavuş tarla sahibinden işi alıyor ve daha fazla kazanç elde etmek için az işçi ve düşük yevmiye ile işi bitirmek istiyor.
Bu da çalışan için tam bir eziyete dönüşüyor.
Sadece götürü sisteminde değil günlük yevmiyeli işlerde de işveren ile işçi arasında yine komisyon alan aracı biri mutlaka vardır.
Bu aracı kişi de mevsimlik tarım işçilerinin sırtında kazanç elde ediyor.
Ancak hiçbir haklarını, hukuklarını da savunmuyor.
Yani yoksul mevsimlik tarım işçileri dört bir koldan sömürülüyor.
İş güvenliği noktasında mevsimlik tarım işçileri için hiçbir tedbir alınmıyor.
Ve günlük çalışma saatleri 10–12 saati buluyor.
Çalışma yerlerine üstü açık kamyonetlerin arkasında adeta istiflenmiş halde taşınıyor.
Hemen hemen her sene taşıma esnasında yaşanan kazalarda ölen ve sakat kalanlar oluyor.
Tehlikeli bu ulaşım yöntemi ile ilgili yetkililerin gerekli tedbiri almaları gerekiyor.
Büyük haksızlık ve sömürüye maruz kalan bu emekçilerin sorunları kimsenin umurunda değildir.
Yoksul, çaresiz ve mağdur kesimin sorunlarına eğilen yok.
İş, aş ve emek diyenler sıra mevsimlik tarım işçilerine gelince suspus oluyorlar.
Bu mübarek sıcak Ramazan günlerde bile muhtaç insanlar geçim için çalışıyor.
Mevsimlik tarım işçileri Batman’ın karayan yarasıdır ancak soruna eğilen yok ne yazık ki.
