O kadar özel gün ve bayram arasında bir muhtarlar günü eksikti.
Çok şükür devletimiz o nu da ilan etmiş oldu.
19 Ekim'in "Muhtarlar Günü" olarak ilan edilmesine ilişkin Başbakanlık genelgesi, Resmi Gazete'nin mükerrer sayısında yayımlandı.
Sıcağı sıcağına da hafta başında ilk muhtarlar günü kutlandı.
İl yöneticileri basın açıklamaları ile günlerini kutladılar.
Hazır seçim öncesi olduğu için muhtarlara yemek ziyafeti çekenler de oldu.
Osmanlı döneminde 1829’dan bu yana muhtarlık sistemi fiilen başlamış durumdadır.
186 yıl sonra nihayet muhtarların da özel bir günü oldu.
Şimdi bu kadar gün içerisinde her sene muhtarlar günüd e kutlanacak.
Muhtemelen bir iki yıl şaşaalı olarak kutulanacak olan bu gün, sonra bu kadar çok özel gün ve bayram arasında kaybolup gidecektir.
Ama olsun yine de muhtarlar hak ediyordu.
Gerçi bu sene devlet kademesi muhtarlara özel bir önem veriyor.
Cumhurbaşkanı Erdoğan, Ak Saray’a taşındıktan sonra ilk iş olarak muhtarları sarayında ağırladı.
Hemen hemen her hafta muhtarları ağırlayan Cumhurbaşkanı, onlarla dertleşip nasıl bir muhtar olmaları gerektiğini tembihliyor.
Muhtemelen saraya giden muhtarlar Cumhurbaşkanından kendileri için bir gün istemişler ve bu gün meselesi fikri de buradan çıkmıştır.
Seçim ile iş başına gelen muhtarlar, siyasiler tarafından seçimden seçime, bürokratlar tarafından da işleri düştüğü zaman hatırlanıyorlar.
Aslında yerelde yönetimin en yerel ayağı olan ve devletin yereldeki temsilcisi konumundaki muhtarların, yöneticiler tarafından bu güne kadar hak ettikleri değeri gördükleri söylenemez.
Şehirde mahallilinin, köylerde köylünün devletle problemi olduğunda ilk başvurduğu kişi mahalle muhtarı oluyor.
Son yıllarda muhtarların bazı yetkilerinin kısıtlanıyor ve yapılan yasal düzenlemelerle devlet, muhtarları daha çok haber elemanı statüsüne çekmeye çalışıyor.
Muhtarlara verilen görevlerden birisi “köye gelip gidenlerin niçin gelip gitmekte olduklarını anlamak ve bunlar içinde şüpheli adamlar veyahut ecnebiler görülürse hemen yakın karakola haber vermek.”
Bu düpedüz ispiyonculuk ve muhbirlik dayatmasıdır.
Bir muhtar bu görevi yapmasa dahi, görevlerinden birinin bu olduğunu bilenler, muhtarlara karşı farklı bir yaklaşım sergiliyor.
Oysa onları zor durumda bırakan bu tür görevlerden ziyade muhtarları Belediye ve İl Genel Meclislerinin doğal üyeleri sayılarak karar süreçlerine katmak gerekir.
Yine muhtarların siyasette önünü açmak ve seçimle daha üst görevlere gelmelerinin bir basamağı işlevselliği olmalıdır.
Bunlar olmadıktan sonra her gün muhtarlar günü olarak ilan edilse bile değişen bir şey olmaz.
