Bu sene eğitim ve öğretim yılı açısından heba oldu.
Okullarda yarıyıl tatilinden sonra örgün eğitim de koronavirüsü salgını nedeni ile kesintiye uğradı.
Öğrenciler alınan tedbirler dolayısı ile evlerine hapsoldu.
Uzaktan eğitimde sorumluluk sahibi birkaç okul idarecisi ve eğitimcileri dışında genelde kağıt üstünde de iyi gidiyor diye yazıldı.
Oysa her şey altüst oldu.
Bu durum elbette devlet okulu, özel okul hiç fark etmez, tüm öğrencileri etkiledi.
Özelikle de özel okulda okuyan, özel yurtlarda kalan, servis ile okul ulaşımını sağlayan öğrencilerin velilerini çok etkiledi.
Çünkü birçok veli, sene başında hem özel eğitim parası hem yurt parası hem de servis ücretini ya peşin veya da kredi kartı ile taksitlere bölerek ödemişti.
Tam yıl parası ödeyen veliler eğitimin yapılmadığı tarihteki paralarının geri iade edilmesini istiyor.
Ancak paranın iadesi mümkün olarak görülmediği gibi, taksit ödemeleri kalan öğrencilerden de halen para talep ediliyor.
Özellikle etüt merkezi adı altında faaliyet gösteren dershaneler geriye kalan taksitlerini öğrencilerden almak için her yola başvuruyor.
Hiçbir kurum eğitimin yapılmadığı dönemde paranın iadesini yapmazken, geriye kalan taksitlerin tahsili ile ilgili bazı kurumlar velileri mesaj ve telefonlarla adeta bunaltmış.
Tamam, eğitim ve öğretim zorunlu olarak Mart ayından bu yana tatil edildi burada ne veli ne de özel okul ve dershanelerin bir suçu yok.
Her iki tarafta eğitim ve öğretimin aksaması noktasında mağdur durumda.
Bu durum kimsenin faydasına değildir elbette.
Her ne kadar okulların Haziran ayının ilk haftasında açılıp hızlandırılmış bir eğitimle kısa sürede eğitimin tamamlanacağı belirtiliyorsa da bu noktada bir kesinlik yok.
Bu sene bir daha açılıp açılmayacağı ile ilgili eldeki somut bilgi yetkililer “günü geldiğinde” gerekli açıklama yapılır diyorlar.
Anlayacağınız okullar açılsa özelikle bölgemizdeki iklim koşullarından kaynaklı bir verimin alınacağına inanmıyorum şahsen.
Özet olarak tarihte ilk kez yaşanan bu durum karşısında paralı eğitim görenlerin maddi boyutu ile ilgili bir çözüm bulunması gerekir.
Elbette özel okullar ve dershane sahiplerini de bu zor durumda anlamak gerekir.
Onlar da bu durumdan hoşnut değillerdir.
Kendilerini de bir yerde anlamak ve mağdur olacakları bir karar vermemek gerekir.
Ancak “ne şiş ne de kebap yansın” diyerek, orta yol bulmak gerekir.
Tuhafıma giden dershane ve okullara bir yıllık eğitim karşılığında verilen paradan kimse söz etmezken, bir iki taksiti gecikmiş para ile ilgili özelikle bazı dershane yöneticileri velilerin kapısına dayanıyorlar.
Bu tavrı sergileyenleri uyarmak istiyorum yaptığınız hiç de adil ve etik değildir.
