Batmanlılar için sadece kitap değil her türlü yazı ve yayını okuma alışkanlığımızın pek olmadığı kanaatindeyim.
Böylesi iddialı bir tespit için elbette somut veri delil gereklidir.
Kendime göre elbette bir takım kanıt delilerim var.
Boş yere “Batman okumuyor” demiyorum.
Bunun en basit göstergesi Batman’daki kitap evleri sayısı ve kitap satış oranlarıdır.
En basiti şayet kitapevlerinin sayısı nargile salonları kadar yoksa demek ki Batman’da okuma alışkanlığı yoktur.
Batman’da okuma alışkanlığını artırmak için çeşitli girişimler var.
Bu girişimler çerçevesinde 16 Mayıs Şehir Stadında kitap okuyan kişilerle ilgili rekor denemeleri yapıldı.
Bazı girişimler de her hafta Atatürk Parkında bir araya gelerek kitap okuma dostluğu oluşturdu.
Bu etkinliklere de en çok Batman Valiliği öncülük etti.
Batman Her Yerde Okuyor adı altında onlarca etkinlik düzenlendi.
Bütün bu çabaların amacı, cehaletle savaşmaktır öncelikle.
Toplumun bütün kesimlerinde okuma alışkanlığı kazandırmaktır.
Tabi okumanın yaşı yoktur.
“Okuyun” derken sadece öğrenciler kast edilmiyor.
Her yaştan, her meslekten insanlar kast ediliyor.
Tabi ki bu tür girişim ve çabaların faydası ve etkisi vardır.
Ancak her şeye rağmen Batman’da okuma kültürünün yeteri kadar geliştiğine inanmıyorum.
Bu bir kültür meselesidir her şeyden önce.
Batman’da bu kültür yeteri kadar gelişmemiş maalesef.
Tabi bunun başta sosyal, kültürel, ekonomik ve birçok açıdan etkisi vardır.
Ama hiçbir şey, okumamak için geçerli bir mazeret olmamalıdır.
Nasıl yemek yemek bir ihtiyaçsa, bana göre kitap okumak da öyle bir ihtiyaçtır.
İnsan okumakla bilinçleniyor, dinleniyor, geziyor, olağanüstü şeyler görüyor, bambaşka dünyalara gidiyor.
Sigaraya ve sağlığı olumsuz etkileyen alışkanlıklara para var,
Kahvede duman altı olup boş yere oturmak için de zaman var.
Ancak okumaya zaman ve para harcamaya gelince yok.
Hiç unutmam henüz internet erişimi yaygın değilken yazı yazdığım gazete, içinde bulunduğu maddi krizi aşmak için abone kampanyası başlatmıştı, ben de destek olmak için etrafımdakilere abone olmalarını söylüyordum.
Çoğu, farklı mazeretler uyduruyordu.
“Bu gazeteye abone olsam diğer yerel gazetelere de abone olmam gerekir” gibi bin bir çeşit bahanelere başvuruyordular.
Hiç unutmam biri de “ben gazete kullanmam” demişti.
Evet, hala gazete kullanmayanların olduğu bir gerçeklikle karşı karşıyayız.
Gazete kullanmayanlar, internet cebe kadar indikten sonra gazete kullanmaya başladılar ister istemez.
Beğenme ve paylaşımlara bakınca, gazetedeki yazılarımın da sıkı takipçileri olmuşlar.
Olsun, yeter ki okusun.
Cepten mi okluyor, kitaptan mı, gazeteden mi okuyor fark etmez.
Benim köşe yazılarımı da okumayı unutmayın.
