Barut kokusunu sevmez kuşlar.
Toprağa düşen kan kokusunu da.
Her bir silah sesi minnacık yüreklerde en yüksek ölçekteki deprem etkisini yaratır.
Uyumuyorlar pek bu yüzden bu ara.
Sadece uyumuyorlar değiller.
Özgürce gökyüzünde kanat da çırpmıyorlar.
Bu yüzden kaç zamandır yorgun ve bitkindirler.
Güzel düşler kuracakları bir uykuya hasrettirler.
Tam uyacaklar vakit,
Çocuk ağlamaları,
Analların ağıtları,
Birden bire havalanan savaş uçakları,
Tank top sesleri ile ürperiyorlar.
Bomba, roket sesleri ile minnacık yüreklerini parçalanıyor.
Acıya koşan ambulansların ve cenaze taşıyan araçların siren sesleri uykularını bölüyor.
Uyuyamıyor kuşlar, korku ve tedirginlik içerisindeler.
Bakmayın siz “hayat kısa kuşlar uyuyor” dediklerine.
Hayat kısa olabilir ama kuşlar uyuyamıyor ne yazık ki.
Biraz sabretse insanlar,
Birlikte barış içerisinde yaşamayı öğrenseler,
Bir günü kavgasız, savaşsız geçirirseler,
Uyuyacak kuşlar.
Bütün uykusuz geçirdiği korku dolu günlerin yerinede uyuyacaklar.
Ve böylece sabah güneşinden önce uyanacaklar.
Sonra o güzel ötüşleri ile uyandıracaklar herkesi.
Herkes uyandıktan sonra da özgürlüğü kanat çırpacaklar.
Sevgi ve barış taşıyacaklar kanatlarında.
O güzel ötüşleri rüzgâr, su sesi ne karışacak.
Börtü, böcek ile bir senfoni oluşturacaklar.
Bunun içinde ey insanlar, “Bir susun”
Bir durun.
Ölmeyin, öldürmeyin,
Ağlamasın çocuklar, analar,
Sussun rahat durun ki kuşlar uyusun.
Çünkü kuşlar uyumasa dünya da dönmez.
Bırakın kuşlar uyusun dünya sevgi ve barış içerisinde dönsün...
