Yazılarımızı düzenli şekilde takip edenler benim konuları sürekli tekrarladığımı düşünebilir.
Kim bilir belki de konu bulmadığım için sürekli aynı konular etrafında dönüp dolaştığımı düşünüyorlardır da.
Aslında bir bakıma haklı olabilirler.
Ben de bu durumdan şikâyetçiyim.
Bir kez yazdığım bir konuyu tekrarlamak bana da sıkıcı geliyor.
Aynı konular etrafında dön ha dön.
Kim bunu yapmak ister?
Elbette sorunlu memleketimizin sorunlu şehrinde yazmak için konu bulmak kadar kolay bir iş yoktur.
Ama yazılarımızda değindiğimiz konuların gereği yapılmadığı için ve sorunlar içinden çıkılmaz bir hal aldığı için tekrar tekrar yazmak zorunda kalırız.
Gazetemizin internet sayfası arşivine baktığınızda aynı konulara 2-3 defadan daha çok değindiğimi görürsünüz.
Çünkü sorunların çözümü gibi bir niyet yok ortada.
Bakın bu gün değineceğim konu belki birileri için basit gelebilir ama şehrimizde binlerce öğrenci ve ailesini ilgilendiren bir sorundur.
Teknik ve Mesleki Lise ve Üniversitede okuyan öğrencilerin çilesine defalarca bu köşede değindim.
Ama ne ilgilenen ne sorunu çözen ne de bu konuda geri dönüş yapan oldu.
Değişen tek şey, sorun çığırından çıktı.
Bu konuya değinmemiz için onlarca başvuru oldu.
Basın yolu ile sorunu gündemleştirmemizi isterken, kimisi de öğrencilere staj için kamu kurumu veya özel sektörlerde yer bulmamızı istiyor.
İşsizlikten ve fukaralıktan Batı illerine çalışmaya giden teknik bir lisede çocuğu okuyan bir baba, yardım için arıyor.
Çocuğu bu sene lise son sınıfta.
Okul idaresi ‘git kendine staj yapacağın yer bul’ demiş.
Gencecik çocuğun, kapısını çalmadığı kurum ve özel sektör kalmamış ancak hepsi ‘kontenjanımız dolu’ demiş.
Formaliteden dahi staj yapması için de kimse yardımcı olmamış.
Baba son çare olarak beni arayıp yardım etmemi, daha doğrusu torpille çocuğunu bir yere yerleştirmemi istiyor.
Torpil diyorum çünkü adamı olan, staj yapacak iş yeri ve kurum buluyor.
Ya arkanda okul idaresi olacak ya da siyasiler veya etiket sahipleri yoksa staj yapacağın bir kurum bulman imkansızdır.
Ne acıdır ki binlerce öğrenci, formaliteden staj görüyor.
Bir gün veya iki gün okula gidiyorlar, diğer günler ise akşama kadar işsiz güçsüz sokaklarda geziyorlar.
Sokaklarda uyuşturucu ve çeteleşme gibi tehlikeler varken, lise çağındaki binlerce çocuğu sokağa bırakmak, başlı başına bir sorundur.
Resmen çocukları ateşe atmaktır.
Staj yapacak yer bulamayan öğrenci ise sınıfta kalıyor.
Dediğim gibi, yıllardır bu sorunu gündeme getiriyorum.
Madem öğrenciler son sınıfta bir kamu kurumu veya özel sektörde staj yapacak, ya okul idaresi staj yapacak yer sorununu çözsün ya da okulun atölyelerinde stajını görsün.
Çocuğu sokağa salmakla bu sorun çözülmez çözülemez.
Ayrıca minnetle stajyer alan kurum ve özel sektörler de öğrencilere meslek öğretmiyorlar, öğrencilere resmen hademelik yaptırıyorlar.
Nerde angarya ve pis iş varsa, onlara yaptırıyorlar.
Sanırsın stajyer öğrenci değil, resmen temizlikçi, garson, hademe gibi bir şey.
Gencecik öğrencilerin gururu zedeleniyor bu yüzden.
Ancak staj, zorunlu oldukça bu tür sorunlar artarak devam eder.
Staj, zorunluluktan derhal çıkarılmalıdır.
Öğrenci, eğitim ve öğretim döneminde dışarıda değil, okulunda olmalıdır.
Stajın öğrenciye hiçbir faydası olmuyor, aksine motivasyonunu bozuyor.
Sayın Mille Eğitim Bakanlığı, Milli eğitim Müdürlükleri, Teftiş Kurulları;
Her kim muhatapsa lütfen şikayet ve önerileri dikkate alınız.
Aynı sorunları tekrar tekrar yazmaktan biz bile bıktık.
