Batmanda şu anda en çok istihdamın olduğu alan tekstildir.
Bu gelişme işsizliğin önlenmesi ve Ekonomi açısından önemli bir gelişmedir.
Tekstil atölyelerinde kaç kişinin çalıştığı bilinmemekle birlikte bu sayının dört binin üzerinde olduğu tahmin ediliyor.
Bu emekçilerin Türkiye’nin her yerinde olduğu gibi az ücret ve çok zor şartlarda çalıştırıldığı da bilinen bir gerçektir.
Tekstil emekçilerinin Çalışma ortamları nasıldır,
İş güvenliği sağlanıyor mu, ?
Sosyal güvenceleri var mıdır?
Ne kadar ücret alıyorlar,
Ücreleri zamanında ödeniyor mu,?
Günde kaç saat çalıştırılıyorlar,
Ulaşımları nasıldır?
Bu güne kadar ne seçimden seçime kendilerini hatırlayan siyasetçiler,
Görevi araştırmak ve mağdurun hakkını savunmak olan olan biz gazeteciler,
İl yöneticileri,
İşçilerin haklarını savunan sendikalar,
Ne de İnsan hakları örgütleri merak edip araştırmadılar.
Bir Herkes görevini yapmış olsaydı, en basitinden trafik denetimleri sıkı tutulsaydı belki de
Cuma günü Batman-Beşiri yolunda yaşanan trafik kazası önlenmiş olurdu.
Bu güne kadar bu alnda bir çok kez kazalar yaşandı.
En son olayda iş dönüşü bir panelvanla ulaşımları sağlanan tekstilcilerin içinde bulunduğu araç şarampole yuvarlanması sonucu iki kişi öldü, onun üzerinde kişi de yaralandı.
Bir panelvan içerisinde 15 kişinin taşınması bir yerde Batmanda tekstil sektöründe çalışan işçileri çalışma koşullarını gözler önüne seriyor.
Oysa ulaşım işveren için en basit gider kalemlerinden birisidir.
Ulaşımda bu şartlarda sağlanıyorsa kim bilir çalışanların ücretleri ve çalışma koşulları nedir?
Başka bir iş kolunda bu ihmal ve kaza yaşanmış olsaydı büyük bir tepki olurdu.
Ancak tekstil sektöründe bu kaza yaşandığı için kimse bir tepki göstermedi.
Tekstil emekçileri de ölen, yaralanan arkadaşlarına sahiplenme ve yaşanan tepki gösterme noktasında seslerini çıkaramadılar.
Çünkü onların ne dayanışma, ne örgütlenme ve nede bir yasal güvencesi var.
Çünkü çalışma şartları veya ücretle ilgili işverene her baş kaldıran anında kapı önüne konuluyor.
Elbette bu sektörde çok iyi niyetli, emekçilerini mağdur etmeyen işverenler var.
Bunlara söylenecek söz yok.
Kendilerinin yaşadıkları zorlukları da biz defalarca gazetemizde haber de yaptık.
Ancak her alanda olduğu gibi tekstil sektöründe de insanların mağduriyetlerini suiistimal edenler de var.
Sözümüz daha çok emekçiyi sömüren ve köle gibi çalıştıranadır.
Tekstil sektöründe çalışan gençleri işverenler gözleri gibi bakmalıdırlar.
Çünkü o mağdur işçiler anne babaların kendilerine güvenerek verdiği emanetlerdir.
O emanetleri aldıkları gibi sapasağlam ailelerine teslim etmeleri gerekir.
Çünkü hiçbir şey insan yaşamından daha değerli değildir.
Herkesin bu bilinçle hareket etmesi gerekir.
Yetkili ve işverenlerin öncelikle bu iş kolunda daha fazla üzücü hadiselerin yaşanmaması öncelikle çalışanlar için evin çıkışından başlayarak gerekli iş güvenliğini sağlamalıdır.
Batmanda günden güne sayıları artan tekstil atölyelerinde çalışma koşullarının gözden geçirilmelidir.
Yani, iş işten geçmeden, insanlar ölmeden yaralanmadan gerekli tedbirlerin alınması gerekir.
