Sus dedim, sustun Böcekler susadı. Kapat gözlerini dedim, kapattın Kuşlar üşüdü. Uyu dedim, uyandın Rahat bırak artık İçimdeki kedileri Uyumalı bu evrenin vicdansız efe-n-dileri
Düşleri kırık efendilere selam Kalemim nasılsa öksüz bir kelam Sözcüklerim de üç talakta boşandı Gönül evim yine taslakta. Sözcüklerim köpek olmuş Harflerim çakal Gel de susmaya gör Dicle düşmüş ortalığa Sakız olmuş ele güne Yanlış anlama, sen değil Ay rezil rüsva, Unutursun elbet bu geceyi Git uyu Uyku derin bir kuyu
Düşün, uzay çağını ve her yerin sensiz cehennemin dibi olduğunu... Dokuz ay doğum sancıları çekersin. Ağrılar büyütürsün dünyanın her dönüşünde… Milyon kere ağrılar sürgün edersin ağrıya, Ağrı dağına rahmet okuturcasına. Acılar acılara gece olur. Sen kusmalara, bulantılara gebe olursun hep... Sonra bir çocuk dünyaya getirirsin... Ve birileri çıkıp diyor ki bu çocuk sende iyi durmaz. Bu çocuğu ateşe atmalı, olmadı suda boğmalı... Gözlerinin önünde bu çocuğa elektrik verilmeli ya da olmadı her türlü işkence yapılmalı... Ve senin elinden zorla alınıyor bu hayatını, hayallerini umut eylediğin çocuk... Hem de henüz minnacık bir bebekken. Bunun içinde bütün dünya birleşiyor ve bir araya geliyor... Unesco'su, Greenpeace'i, Anap'ı, Apa'sı Ve benzeri bilmem bilumum bir sürü çevreci/insani örgütler de susuyor... Ne yaparsın böyle bir durumda... Evladın ateşte yanıyor, sen neylersin ateş seni yaksa bile? Canın ne ehemmiyeti var dersin ve canhıraş koşarsın ateşe değil mi? Bak ve iyi dinle o halde... Kulaklarını dört gözlerini beş aç... Ne analar ne babalar bir araya geldiler 12.000 yıllık sancılar çektiler böyle bir evladı doğurabilmek için... Ve yeryüzüne insanlığa hayırlı bir evlat miras bıraktılar... Küçücüktü, minnacıktı, anne sütüyle beslediler. Gözlerinden sakındılar. Ağladığında başında beklediler, bin yıllarca uykusuz kaldılar. Emekledi, yürüdü, büyüdü dünyanın en güzel evladı oldu... Sonra birileri çıkıp evladını önce elinden aldılar... Sonra ateşe attılar, işkenceler yaptılar ve en sonunda suda boğdular. Hem de gözlerinin önünde... Sen ne yaptın sustun ve izledin sadece... Bütün dünyayla elbirliği yapıp hep birlikte uyuttunuz bu bebeği, Ahmet Arif'in yeğenini... Ama bir bebek suda uyutulmaz ki... Suyun içinde ne yapar ki nasıl uyur ki bir bebek... Neyse sen rahat uyu bebek, on bin yıllarca yıl tutulacak yasın ve ağıdın için... Hiç merak etme biz bütün dünyayla saçlarını okşar ninniler okur seni uyuturuz...
Uyusun da büyüsün ninni Tıpış tıpış yürüsün ninni Dandini dandini danalı bebek Elleri kolları kınalı bebek Eee Eee Eee Eee Uyu yavrum ninni Uyusun da büyüsün Eee Eee Eee Eee....